مىكند. زيرا او خبيث است و اگر عادتش داديد شما را رها نمىكند، پس زمانى
كه كثيرالشك شديد، بايد به شكّتان اعتنا نكنيد و وقتى او ببيند شما مطيع او نيستيد
و راهى در شما ندارد، دست از اين كارش برمىدارد.
زراره مىگويد: سپس حضرت فرمود: همانا شيطان ميل دارد كه اطاعت شود (از
اين رو، مردم را به وسواس وادار مىكند) و اما اگر با او مخالفت شود، شما را رها
مىسازد. [1]
احكام كثيرالشك
1- شك مزبور چه در ركعتهاى نماز باشد، يا در كارها و اجزاى آن و يا در شرايط
آن اعتبار ندارد. (ت، ج 1، ص 206، م 1)
2- كثيرالشك اگر در به جا آوردن چيزى شك كند، دو صورت دارد:
الف- چنانچه به جا آوردن آن چيز، نماز را باطل نمىكند، بايد بنا بگذارد
كه آن را به جا آورده، مثلًا اگر شك كند كه ركوع كرده يا نه، بايد بنا بگذارد كه
ركوع كرده است.
ب- اگر به جا آوردن آن چيز، نماز را باطل مىكند بايد بنا بگذارد كه آن را
انجام نداده، مثلًا اگر شك كند كه يك ركوع كرده يا بيشتر چون زياد شدن ركوع نماز
را باطل مىكند، بايد بنا بگذارد كه بيشتر از يك ركوع نكرده است. (م 1185)
3- چنانچه شخص كثيرالشك در به جا آوردن و نياوردن چيزى شك نمايد و اعتنا
نكند، بعد يادش بيايد كه آن را به جا نياورده، دو صورت دارد:
1- اگر آن چيز ركن باشد، حكمش چنين است:
الف- چنانچه مشغول ركن بعد نشده، بايد آن را به جا آورد، مثلًا اگر شك كند
ركوع كرده يانه و اعتنا نكند، چنانچه پيش از سجده يادش بيايد كه ركوع نكرده، بايد
ركوع كند.
ب- اگر مشغول ركن بعد شده، نمازش باطل است، مثلًا در مثال سابق اگر در
سجده يادش بيايد كه ركوع نكرده، نمازش باطل است. (م 1190)