ارتباطات مالى را براى زن بلا مانع دانسته است و او را مالك درآمد و سرمايه خويش مى‌شمارد؛ [1] چنان كه در قرآن مى‌خوانيم:

مردان و زنان هر كدام بهره‌اى از كار و تلاش خود دارند. (نساء/ 32)

در زمان جاهليت، رسم چنين بود كه تنها مردان را وارث مى‌شناختند و معتقد بودند آن كس كه قدرت حمل سلاح و جنگ و دفاع از حريم زندگى را ندارد، ارث نمى‌برد. به همين دليل زنان و كودكان را از ارث محروم مى‌ساختند. قرآن بر اين قانون خط بطلان كشيده، فرمود:

مردان را سهمى است از اموالى كه پدر و مادر و نزديكان به جاى مى‌گذارند و زنان هم سهمى، خواه كم باشد يا فراوان. (نساء/ 7)

4- برابرى زن با مرد در آفرينش‌

برخى نظريات تحقيرآميزى كه درباره زن وجود داشته و دارد، اين است كه مى‌گويند زن مقدمه وجود مرد است و براى مرد آفريده شده است. يا اينكه سهم زن در توليد فرزند بسيار ناچيز است و در واقع مادر فقط ظرفى براى نطفه مرد و نگهدارى از آن است.

اسلام با رد اين نظريات با صراحت كامل مى‌گويد، زمين و آسمان، ابر و باد، گياه و حيوان، همه براى انسان آفريده شده‌اند، نه فقط براى مرد. اسلام مى‌گويد، هر يك از زن و مرد براى يكديگر آفريده شده‌اند.

اسلام با كمال صراحت سرشت مردان و زنان را يكى مى‌داند؛ چنانكه در قرآن مى‌خوانيم:

(خداوند) همه شما را از يك پدر آفريد و جفت آن پدر را از جنس خود او قرار داد. (نساء/ 1)

قرآن ضمن آياتى كه مى‌گويد «شما را از مرد و زنى آفريديم» به اين پندار باطل كه سهم زن در تولد نوزاد ناچيز است، پايان مى‌دهد. [2]

[1] تفسِیر نمونه:2/114؛ تفسِیر راهنما: 3/359

[2].ر.ک: مجموعه آثار استاد مطهرِی: 19/131-134