نقل كرده‌اند كه حضرت فاطمه زهرا (س) همراه چند زن انصارى، در جنگ احد با حمل آشاميدنى و غذا بر پشت و شانه خويش حضور داشت و همو بود كه بعد از مجروح شدن پيامبر اكرم 6 به مداواى آن حضرت پرداخت و خون از صورت پدر شست. [1]

حضرت امام راحل (ره) نيز با اشاره به همين حضور مى‌فرمايد:

زنان در صدر اسلام با مردان در جنگها هم شركت مى‌كردند. [2] صدر اسلام زنها توى لشكرها هم بودند، توى ميدانهاى جنگ هم مى‌رفتند. [3]

از اين رو، فقهاى اسلام حكم به جواز حضور زنان در جنگ براى بهره‌مندى از خدمات پشت جبهه ايشان در امور درمان مجروحان كرده‌اند، اگر چه مستحب و اولويت، با اعزام زنان سالمند است تا جوان. [4] البته زن در صورت شوهر دار بودن، نيازمند اجازه و اذن او نيز هست. [5]

حكم جهاد دفاعى بانوان‌

بسيارى از شروطى كه فقها براى وجوب جهاد ابتدايى ذكر كرده‌اند، در جهاد دفاعى ساقط است كه از جمله آنها مى‌توان به سقوط شرط «مرد بودن» اشاره كرد. به اين ترتيب، جهاد دفاعى بر هر كسى كه قدرت بر آن را دارد، واجب است خواه مرد باشد و خواه زن. [6]

از اين رو، حضرت امام (ره) درباره وجوب جهاد دفاعى مى‌فرمايد:

دفاع بر هر مكلفى و با هر وسيله‌اى و بدون هيچ قيد و شرطى واجب است. [7]

[1] . پيامبرى و جهاد، ص 291-292

[2] . تبيان موضوعى، دفتر هشتم، جايگاه زن در انديشه امام خمينى، ص 207

[3] . همان، ص 206

[4] . تحرير الاحكام (ط. ج)، ج 2، ص 139

[5] . المهذب، ج 1، ص 296

[6] . مسالك الافهام، ج 3، ص 8

[7] . تحرير الوسيله، ج 1، ص 485، مسأله 2