در خبرى نيز آمده‌است كه خداوند متعال وقتى به حوا دستور داد ازبهشت‌بيرون‌رود، به او فرمود: «از ميان شما زنان، نه حاكمى قرار مى‌دهم و نه پيامبرى بر مى‌انگيزم.» [1]

احكام شهادات زنان‌

گواهى شهود در امور قضائى، بيّنه و دليل نيرومندى است كه بيش‌تر قوانين امروزى در امور كيفرى آن را پذيرفته‌اند. در فقه اسلامى، استفاده از گواهى و شهادت در حد نصاب و با شرايطى، جايز است. تفاوت زن و مرد در شهادت اين است كه شهادت زنان در برخى موارد پذيرفتنى نيست و شاهد حتما بايد مرد باشد و گاه، شهادت ايشان به انضمام شهادت مردان يا سوگند پذيرفته مى‌شود. البته در برخى موارد نيز شهادت بانوان به تنهايى پذيرفته است:

الف- مواردى كه شهادت بانوان اصلا پذيرفته نيست:

1- در بسيارى از حقوق الهى و حدود اسلامى، شهادت بانوان پذيرفته نيست و تنها شهادت مردان مقبول است؛ از جمله:

1- 1 لواط: اين عمل شنيع فقط با اقرار يا شهادت چهار مرد قابل اثبات است. [2]

2- 1- همجنس بازى دو زن: اين عمل شنيع نيز تنها با اقرار يا شهادت چهار مرد اثبات مى‌شود. [3]

3- 1 قيادت؛ اين عمل زشت فقط با اقرار يا شهادت دو مرد اثبات مى‌شود. [4]

4- 1 قذف: اين عمل تنها با اقرار يا شهادت دو مرد قابل اثبات است. [5]

5- 1 شرب خمر: اين عمل نيز تنها با اقرار يا شهادت دو مرد اثبات مى‌شود. [6]

[1] . همان، حديث 16875

[2] . تحرير الوسيله، ج 2، ص 469، مسأله 3

[3] . همان، ص 470، مسأله 9

[4] . همان، ص 471، مسأله 14

[5] . همان، ص 475، مسأله 1

[6] . همان، ص 479، مسأله 8