گناهان در قانون اسلام تعيين شده است . تناسب اين تعريف با معناى لغوى در آن است كه اجراى حدود وسيله منع مردم از گناهان مى باشد.

(تـعـزير) در لغت ، به معناى تاءديب و در شرع ، عبارت است از: كيفرى كه مقدار و نوع آن در قانون معيّن نشده ، بلكه بستگى به نظر حاكم شرع دارد كه در هر موردى ، به تناسب آن حكم دهد، به گونه اى كه خلاف كاران را تاءديب كند و از تخلّف باز دارد.[1]

يـكـى از ثـمـرات حـكـومـت اسـلامـى اجـراى حـدود و تـعـزيـرات اسـت . در روايـتـى از رسول خدا6 نقل شده كه فرمودند:

(اِقامَةُ حَدٍّ خَيْرٌ مِنْ مَطَرِ اَرْبَعينَ صَباحاً)[2]

(بركات) اجراى يك حدّ (الهى) از چهل روز باران بهتر است .

مسائل حدود و تعزيرات بسيار مفصّل است . در اين جا، فقط به مواردى اشاره مى شود:

الف ـ حدّ زنا

اگـر ثـابت شود كه مرد و زنى از راه غير مشروع آميزش كرده اند، زناكارند و به يكى ازحدود ذيل محكوم مى شوند:

1ـ اعـدام در زنـاى بـا محارم (مثل خواهر، مادر، عمّه و خاله) ، زناى به عنف و زناى ذمّى و كافر با زن مسلمان ؛

2ـ رَجْم (سنگسار) در زناى متاءهّل ؛

4ـ جَلْد (صد ضربه شلاق) در زناى غير متاءهّل ؛

4ـ جَلْد و رَجْم با هم در زناى متاءهّل كهن سال ؛

5ـ جَلْد، تراشيدن سر و تبعيد (به مدت يك سال) در زناى بكر ( مردى كه با زنى عقد بسته ولى عروسى نكرده) ؛[3]

[1] ر.ك . به : مسالك الافهام ،ج 2، ص 423.

[2] وسائل الشيعه ، ج 28، ص 12.

[3] ر.ك . به : تحرير الوسيله ، ج 2، ص 462ـ464.