خلاصۀ درس
1 - «قصاص» دستور حكيمانهاى است كه قرآن از آن به عنوان مايۀ حيات و زندگى ياد كرده است.
2 - در قتل عمد، قاتل را قصاص مىكنند، مگر در صورت رضايت اولياى مقتول به ديه يا عفو. در قتل شبه عمد و خطاى محض نيز قصاص نيست، بلكه در آن ديه لازم است.
3 - در جنايت عمدى كمتر از قتل نيز «جانى» را قصاص مىكنند، مگر در صورت رضايت مجنّى عليه بر ديه يا عفو.
4 - در قتل عمد و شبه عمد، بايد ديه را قاتل بدهد، ولى در خطاى محض بايد ديه را «عاقلۀ» او بدهد.
5 - قتلى كه در يكى از ماههاى حرام يا در حرم مكّه اتفاق افتد، ديۀ آن بيشتر است.
6 - در قتل عمد، كفّارۀ جمع و در قتل شبه عمد و خطا، يك كفّاره - به ترتيب - واجب است