ما برسد.

خمس در موارد هفتگانه ذيل واجب است :

1 ـ غنايم جنگى ؛

2 ـ معادن ؛

3 ـ گنج و دفينه اى كه با شروط خاصى به دست آيد؛

4 ـ جواهراتى كه با غوّاصى و امثال آن از دريا به دست آورند؛

5 ـ مـال حلال مخلوط به حرام ؛

6 ـ زمينى كه كافر ذِمّى از مسلمان بخرد؛

7 ـ مـنـافـع كـسـب كـه هـر گـاه انسان از تجارت ، صنعت يا كسب هاى ديگر، مالى به دست آورد، چنانچه از مخارج سال خود و عيالاتش زياد بيايد، بايد خمس آن را بدهد.[1]

در كتاب خمس ، احكام مربوط به موارد ياد شده و چگونگى مصرف خمس مورد بحث قرار گرفته اسـت .[2] در ادامـه ايـن بـخـش ، فـقـهـاى اسـلام (انفال) را مورد بحث و بررسى قرار داده اند.

(انـفـال) ، جمع (نفل) ، به معناى چيز اضافى است و منظور از آن زمين هاى موات ، قلّه كوه ها و جـنـگـل هـا، بـسـتـر رودخـانـه هـا، ارث بـدون وارث و مـانـنـد آن اسـت كـه از اموال تحت اختيار منصب امامت مى باشد. [3]

[1] مـورد هـفـتـم مـبـتلا به بيش تر مردم است . بنابراين ، توصيه مى شود كه هر كس به فتواى مرجع خود مراجعه كند و طبق آن عمل نمايد.

[2] ر.ك . به : تحرير الوسيله ، ج 1، ص 352 ـ 367.

[3] ر.ك . بـه : هـمـان ، ص 368؛ شـرح لمـعـه ، شـهـيـد ثـانـى ، ج 1، ص 185؛ شرائع الاسلام ، ص 53.