بخشى به مخالفان اصلاحات. آنها بايد بدانند كه براى نجات خود و به دست آوردن همه چيز راهى وجود ندارد. اگر محافظه كاران به نتيجه نرسند، بايد اصلاح طلبان از حكومت خارج شوند و محافظه كاران را با مردم تنها بگذارند[1]

بيرون آمدن از حاكميت، منفعل بودن نيست، بلكه مسئوليت نپذيرفتن در برابر فقدان اختيارات است. [2]

به دنبال او، على‌رضا علوى‌تبار با تشويق اصلاح‌طلبان به اين اقدام، گفت:

اصلاح طلبان بايد خود را از حاكميت خارج كنند تا بتوانند پيشتاز بمانند. [3]

محمد رضا خاتمى برادر رئيس جمهور و دبير كل حزب مشاركت طى مصاحبه‌اى با روزنامه الرأى العام كويتى اعلام كرد:

در صورتى كه لوايح پيشنهادى رئيس جمهور به مجلس رد شود، اصلاح طلبان اقدام به برگزارى رفراندوم خواهند كرد و در نهايت اگر همه مسيرها را بسته بيابند از حاكميت خارج خواهند شد. [4]

در صورتى كه پيگيرى اين راه‌ها به تمكين اقتدارگرايان منجر نشود چاره‌اى جز خارج كردن سرمايه اصلاح طلبان نداريم. [5]

سعيد شريعتى دبير دفتر سياسى حزب مشاركت نيز تصريح كرد:

خروج از حاكميت گزينه‌اى است كه اصلاح طلبان مطرح كرده‌اند. [6]

رجبعلى مزروعى و محمد نعيمى پور نيز از ديگر اعضاى كادر مركزى حزب اعلام‌كردند:

مشى ما مشى اصلاحات است. اگر اين اصلاحات بتواند در حكومت جواب دهد كارمان را

1)روزنامۀ آفتاب،مورخ 79/7/16.

[2]روزنامۀ انتخاب،مورخ 81/5/6.

[3]روزنامۀ كيهان،مورخ 81/6/9 و 81/6/20.

[4]روزنامۀ رسالت،مورخ 81/7/11.

[5]روزنامۀ انتخاب،مورخ 81/5/6.

[6]روزنامۀ بهار،مورخ 81/10/3.