مى‌شود، از اهم واجبات عقلى و شرعى است، كه هيچ چيز به آن مزاحمت نمى كند، و از امورى است كه احتمال خلل در آن عقلا منجز است[1]

2. البته (آقايان) توجه به اهميت حفظ نظام جمهورى دارند كه با آن هيچ حكم و امرى مزاحمت نمى كند و براى حفظ آن از هيچ كوششى نبايد مضايقه كرد. [2]

3. مطرح، نظام جمهورى اسلامى است، ما مكلفيم به حفظ او. [3]

4. ما بايد توجه كنيم به اين كه اين كارى كه همه مان الآن قيام برايش كرديم و آن جمهورى اسلامى است و ابقاى جمهورى اسلامى. بايد دفاع از آن بكنيم، همه مردم موظف اند در دفاع از جمهورى اسلامى. [4]

5. انقلاب عظيم اسلامى گوهر گرانبهايى است كه ما براى حفظ آن، مسؤوليت هاى بسيار سنگينى داريم و اين مسئوليت را همه دارند هركس به نحوى. مسؤولان دولتى نوعى مأموريت و مسؤوليت دارند، ارتش جمهورى اسلامى ايران نوعى مأموريت و مسؤوليت دارد، سپاه پاسداران نوعى مأموريت دارد، نيروى انتظامى هم همين طور. [5]

6. (در پيامى به مجلس شوراى اسلامى در بارة عزل قائم مقام رهبرى): وظيفه شرعى اقتضا مى‌كرد تا تصميم لازم را براى حفظ نظام و اسلام بگيرد، لذا با دلى پر خون حاصل عمرم را براى مصلحت نظام و اسلام كنار گذاشتم. ... سفارش اين موضوع لازم نيست كه دفاع از اسلام و نظام شوخى‌بردار نيست و در صورت تخطى، هر كس در هر موقعيت بلافاصله به مردم معرفى خواهد شد. [6]

7. (در پاسخ به استعفاى قائم مقام رهبرى): طلاب عزيز، ائمه محترم جمعه و جماعات، روزنامه ها و راديو و تلويزيون بايد براى مردم اين قضيه ساده را روشن كنند كه در اسلام، مصلحت نظام از مسائلى است كه مقدم بر هر چيز است و همه بايد تابع آن باشيم. [7]

[1] صحيفۀ نور،ج 19،ص 106.

[2]همان،ص 107.

[3] همان،ج 20،ص 37.

[4] همان،ج 16،ص 245.

[5] روزنامۀ جمهورى اسلامى،مورخ 62/1/9.

[6] صحيفۀ نور،ج 21،ص 116،مورخ 68/1/26.

[7] همان،ص 112،مورخ 68/1/18.