مؤمنان دستور داد به جاى جمله «راعنا»، جمله «انظرنا» را به كار برند كه همان مفهوم را مى‌رساند، و دستاويزى براى دشمن لجوج نيست.

از اين آيه به خوبى استفاده مى‌شود كه مسلمانان بايد در برنامه‌هاى خود مراقب باشند كه هرگز بهانه به دست دشمن ندهند؛ حتى از يك كلمه كوتاه كه ممكن است سوژه‌اى براى سوء استفاده دشمنان گردد احتراز جويند. وقتى اسلام تا اين اندازه اجازه نمى‌دهد بهانه به دست دشمنان داده شود، تكليف مسلمانان در مسائل بزرگ‌تر و بزرگ‌تر روشن است[1]

دو. بيانى از امام خمينى:

در واكنش به استعفاى مهندس موسوى [2] نخست وزير دوران دفاع مقدس): نامه استعفاى شما باعث تعجب شد .... در زمانى كه مردم حزب الله براى يارى رساندن اسلام، فرزندان خود را به قربانگاه مى‌برند، چه وقت گله و استعفا است؟ ... همه بايد به خدا پناه بريم و در مواقع عصبانيت، دست به كارهايى نزنيم كه دشمنان اسلام از آن سوء استفاده كنند. [3]

3. منجر نشدن به اصلاح و فساد

آن سان كه در دو فرض پيشين بيان شد، هرگاه خروج از حاكميت با انگيزه مثبت اصلاحى، منجر به اصلاح امور حكومتى گردد، اجمالًا و با لحاظ شرايط، اقدامى جايز و بلكه لازم مى باشد؛ مگر اينكه منجر به فساد گردد كه در اين صورت، اقدامى غير جايز خواهد بود.

حال، اگر چنين تصور شود كه خروج ياد شده، هيچ فايده و ثمره‌اى اعم از مثبت ومنفى نداشته باشد، و به ديگر سخن، نه به اصلاح امور مى‌انجامد و نه فسادهاى‌

[1] تفسير نمونه،ج 1،ص 383-385.

[2] .مهندس موسوى پس از صدور پيام امام امت،طى نامه‌اى به ايشان اعلام داشت:...پيام پدرانه و هشداردهندۀ حضرت عالى را به گوش جان شنيدم.اين جانب عزت و مصلحت را در تبعيت از مقام معظم رهبرى مى‌دانم و استعفاى خود را كه با انگيزۀ دلسوزى براى اسلام و انقلاب و مصلحت كشور تقديم نموده بودم،پى مى‌گيرم...و در هر حال مطيع امر رهبرى به عنوان يك مريد و مقلد بوده و هستم.

[3] صحيفۀ نور،ج 21،ص 11؛مورخ 67/6/15.