ب. فقاهت:

برخوردارى رهبر از فقاهت و اجتهاد در مسائل و مقررات اسلام از ديگر شرايط لازم براى احراز رهبرى است. علاوه بر حكم عقل و بناى عقلا بر لزوم آن، برخى مستندات اين شرط در منابع دينى عبارتند از:

يك. قرآن كريم:

(ان الله اصطفاه عليكم و زاده بسطة فى العلم و الجسم.) (بقره/ 247)

خدا او (طالوت) را بر شما (بنى‌اسرائيل) برگزيده و علم و (قدرت) جسم او را وسعت بخشيده است.

دو. احاديثى از امام على 7:

1. ... ولا الجاهل فيضلهم بجهله[1]

... و نه شخص نادانى كه با نادانى و جهلش مردم را به گمراهى مى‌كشاند.

2. ايها الناس ان احق الناس بهذا الامر ... اعلمهم بامر الله فيه. [2]

اى مردم! سزاوارترين مردم به اين امر (خلافت)، ... داناترين‌شان به دستورات خداوند است.

3. افينبغى ان يكون الخليفه على الامة الا اعلمهم بكتاب الله و سنة نبيه، و قد قال الله:

(افمن يهدى الى الحق احق ان يتبع امن لا يهدى الا ان يهدى). و قال: (و زاده بسطه فى العلم والجسم). و قال: (او اثارة من علم). و قال رسول الله 6: ما ولّت امة امرها رجلا و فيهم اعلم منه الا لم يزل امرهم يذهب سفالا حتى يرجعوا الى ما تركوا. يعنى الولاية. فهى غير الامارة على الامة؟! [3]

آيا سزاوار است جز داناترين مردم به كتاب خدا و سنت پيامبر 6 كسى خليفه مسلمانان باشد و حال آنكه خداوند فرموده: آيا كسى كه راهنماى حق است سزاوارتر است پيروى گردد، يا آنكه خود هدايت نيافته مگر اينكه هدايت شود؟ و نيز فرموده و خداوند وى را در

[1]نهج‌البلاغه،خطبۀ 131.

[2]همان،خطبۀ 173.

[3]كتاب سليم بن قيس،ص 118.