اسمعوا و اطيعوا، فانما عليهم ما حملوا و عليكم ما حملتم[1]

از او اطاعت و شنوايى داشته باشيد، همانا بار آنان به دوش آنان است و بار شما به دوش شما.

3. در پاسخ به سؤالى در باره نحوه برخورد با حاكمان ظالم و جائر: تسمع و تطيع للامير، و ان ظهرك و اخذ مالك فاسمع واطع. [2]

از فرمانرواى خويش شنوايى و اطاعت داشته باش، ولو بر تو چيره شده و اموالت را گرفت، باز از وى شنوايى و اطاعت داشته باش.

4. من كره من اميره شيئا فليصبر عليه فانه ليس احد من الناس خرج من السلطان شبرا فمات عليه الا مات ميتة جاهلية. [3]

هر كس از فرمانرواى خود در باره چيزى ناراضى است بايد صبر كند زيرا هيچ يك از مردم به اندازه يك وجب از حكومت خارج نمى‌شود، مگر اين كه اگر به اين حالت بميرد به مرگ جاهليت مرده است.

5. من خلع يدا من طاعة لقى الله يوم القيامة لا حجة له. ومن مات و ليس فى عنقه بيعة مات ميتة جاهلية.

كسى كه از اطاعت امام و رهبر دست بكشد، در روز قيامت، خدا را بدون آنكه حجت شرعى داشته باشد ملاقات خواهد نمود و كسى كه بميرد و بر گردن او بيعتى نباشد به مرگ جاهليت مرده است.

6. لا تسبوا الولاة، فانهم ان احسنوا كان لهم الاجر و عليكم الشكر و ان اساؤوا فعليهم الوزر و عليكم الصبر، و انما هم نقمة ينتقم الله بهم ممن يشاء فلاتستقبلوا نقمة الله بالحمية والغضب واستقبلواها بالاستكانة والتضرع. [4]

فرمانروايان را دشنام ندهيد، چرا كه آنان اگر نيكوكار باشند براى آنان ثواب و پاداش است و

[1]همان،ص 19.

[2]همان،ص 20.

[3]همان،ص 21-22.

[4]كتاب الخراج لابى يوسف،ص 10.