هرگاه افراد اجتماع در تمامى ابعاد تحت پوشش فعاليت‌هاى سازمان يافته‌اى چون «بيمه» قرار گيرند، از يك سو موجب آرامش خاطر و رفع بسيارى از مشكلات از آحاد جامعه خواهد شد و از طرفى ديگر نويد بخش تحقق عدالت اجتماعى در جامعه خواهد بود.

به عبارتى ديگر، نبود يك نظام جامع تأمين اجتماعى، به طور مستقيم در «تشديد فقر» در جامعه تأثير مى‌گذارد و مورد حمايت قرار دادن كارگر و كارمند موجب افزايش توليد و بهره‌ورى خواهد شد و ايجاد ثروت و رفاه براى همه اقشار زمينه‌هاى رشد عدالت اجتماعى را فراهم خواهد ساخت. [1]

2. بيمه و امنيت اجتماعى‌

1- 2. نياز به امنيت يك نياز اساسى‌

جست‌وجوى امنيت از مهم‌ترين نيازها و انگيزه‌هاى انسان است. اين نياز با ذات انسان پيوندى ناگسستنى دارد. همچنين حفظ نفس از خواسته‌هاى اساسى انسان مى‌باشد. [2] در تاريخ جامعه‌اى يافت نمى‌شود كه بى‌دغدغه معضلات امنيتى روزگار را سپرى كرده باشد. در حقيقت مفهوم امنيت را مى‌توان داراى قدمتى طولانى‌تر از مفهوم اجتماع و جامعه دانست. [3]

انسان در پى برآوردن نيازهاى زيستى خود با ديگران وارد مناسبات گوناگون مى‌شود و تشكيل جامعه مى‌دهد و بعد از اين مرحله تأمين امنيت مهم‌ترين نياز آن جامعه محسوب مى‌شود. [4]

مردم همواره كوشيده‌اند تا خود و خانواده خود را از پيشامدهاى احتمالى مانند گرسنگى، بيمارى و خطرات ديگرى كه آنها را تهديد مى‌كند حفظ كنند. [5] امنيت از ويژگى‌هاى يك زندگى اجتماعى بوده و از هنگام شكل‌گيرى زندگى جمعى مطرح بوده است و ارتباطى تنگاتنگ با

[1] سِیاوش مرِیدِی، تأمِین اجتماعِی پِیش نِیاز عدالت اجتماعِی، نشرِیه اطلاعات 79/5/1

[2] جلِیل روشندل امنِیت ملِی و نظام بِین المللِی، ص 3

[3] علِیرضا خوش ،فر بررسِی مِیزان احساس امنِیت و چگونگِی مشارکت مردم نشرِیه اطلاعات سِیاسِی اقتصادِی

شماره 163 - 162، ص 148

[4] منبع شماره 1، ص 3

[5] تأمِین اجتماعِی ترجمه ابو القاسم نوروز طالقانِی، ص 16