برابر شخص ثالث، بيمه حوادث، بيمه باربرى و حمل و نقل زمينى، بيمه تمام خطر نصب، بيمه مسئوليت مدنى حرفه‌اى پزشكان، بيمه خطرات انفجار اتمى و بيمه محصولات كشاورزى از جمله بيمه‌هاى خشكى هستند.

2- 2- 2. بيمه مسئوليت و انواع آن‌

بيمه مسئوليت، بيمه‌اى است كه بيمه‌گذار، سرمايه خود را در مواردى كه خود به صورت خطايى يا غفلت يا اضطرار، موجب خسارت ديگران مى‌شود تضمين مى‌كند. برخى از حقوقدانان در اين زمينه نوشته‌اند: «بيمه مسئوليت بيمه‌اى است كه به‌موجب آن بيمه‌گر متعهد مى‌شود كه هرگاه بيمه‌گذار در عقد معينى به سبب تخطى از تعهد خود ملزم به پرداخت خسارتى به نفع متعهدله آن عقد گردد، بيمه‌گر آن خسارت را بپردازد. اين بيمه اثر شرط عدم مسئوليت را دارد. [1] با شمول و فراگيرى دعاوى مسئوليت قراردادى و غير قراردادى، بيمه مسئوليت نيز گسترش فراوانى يافته است. ماده 29 قانون بيمه سال 1316 در زمينه مراجعه متضرر به بيمه‌گر مى‌نويسد: «در مورد بيمه مال منقول در صورت وقوع حادثه و پرداخت خسارت به بيمه‌گذار، بيمه‌گر از هرگونه مسئوليت در برابر شخص ثالث، برى مى‌شود». از اين ماده استفاده مى‌شود كه بيمه در اموال غير منقول، نمى‌تواند مبلغ خسارت را به بيمه‌گذار بدهد و همچنين متضرر، حق طرح دعواى مستقيم خسارت عليه بيمه‌گر، به ميزان خسارت را دارد. بديهى است دادگاه مى‌تواند حكم به منع پرداخت مبلغ خسارت به بيمه‌گذار را براى مدت معين صادر نمايد. در ماده قانونى مذكور قانونگذار براى حمايت از زيان ديده امكان طرح دعوى را به صورت مستقيم براى زيان ديده پيش بينى كرده است، زيرا چه بسا زيان‌ديده با اعسار بيمه‌گذار روبرو شود و در صف طلبكاران قرارگرفته و نتواند به جبران خسارت دست يابد. همچنين ممكن است خسارت وارد شده بيش از مسئوليت بيمه‌گر باشد، بديهى است زيان ديده مى‌تواند با اقامه دعواى مستقيم مازاد را از بيمه‌گذار بستاند. بيمه مسئوليت، اقسام و اشكال مختلفى دارد كه از آن‌جمله مى‌توان به بيمه مسئوليت ناشى از حوادث رانندگى، بيمه مسئوليت حرفه‌اى، بيمه مسئوليت در برابر مسافر هواپيما و بار مسافر هواپيمايى‌

[1] ترمِینولوژِی حقوق، ص 123