1- 2- 2. بيمه اموال:

دريا، هوا و خشكى، محل وقوع خطر براى اموال هستند. لذا به اعتبار آنها، بيمه اموال را به سه قسم دريايى، هوايى و خشكى تقسيم نموده‌اند.

الف) بيمه دريايى: در بيمه دريايى، خطرهايى كه متوجه وسائل نقليه دريايى و محمولات آنها مى‌باشد مورد پوشش بيمه قرار مى‌گيرند. خطرهايى چون به گل نشستن كشتى، تصادف دو كشتى، طوفان دريايى، تصادم كشتى با صخره، انداختن كالا به دريا براى سبك‌سازى كشتى و مانند آن از جمله مواردى هستند كه مى‌توانند مورد حمايت بيمه دريايى قرار گيرند.

همچنين كالاهاى تجارتى، كاركنان كشتى و مسافران نيز مى‌توانند مشمول بيمه دريايى قرار گيرند. در يك جمع بندى، خطرهاى دريايى به سه دسته زير تقسيم مى‌شوند:

1. خطرهاى ناشى از عوامل طبيعى، مانند غرق شدن كشتى و گم شدن آن، به گل نشستن كشتى، تصادم دو كشتى، تصادم كشتى با جسم شناور و آتش سوزى.

2. خطرهاى ناشى از عمل كاركنان كشتى مانند سبك كردن كشتى با انداختن كالا در دريا و تغيير اجبارى مسير كشتى.

3. خسارت وارد شده از ناحيه اشخاص كه از كاركنان كشتى نيستند، مانند خسارت ناشى از راهزنان دريايى، دزدى، توقيف، ضبط و نگهدارى كشتى.

امروزه با توجه به وسعت مبادلات بين المللى و اهميت حمل و نقل دريايى، بيمه دريايى، نقش بسيار مهمى در تضمين رشد و توسعه تجارت بين المللى ايفا مى‌نمايد.

ب) بيمه هوايى: توسعه روز افزون صنعت هواپيما سازى، خدمات هوايى و هوانوردى، در دهه‌هاى اخير موجب افزايش مسافرت‌هاى هوايى و حمل و نقل كالا شده است. بالا بودن ارزش هواپيماها و مسئوليت مسافران هواپيما و جدى بودن خسارت ناشى از خطرات مربوط به آن، معرّف اهميت جايگاه اين رشته از بيمه مى‌باشد. بيمه هوايى شامل بيمه بدنه هواپيما، بيمه مسافران از جرح و فوت، بيمه بار ثبت شده و وسايل شخصى همراه مسافران از زمان تحويل بار و ورود به هواپيما تا موقع پياده شدن مى‌باشد.

ج) بيمه خشكى: نظر به وسعت بهره‌گيرى بشر از خشكى، دامنه بيمه خشكى بسيار گسترده است. بيمه‌هايى چون بيمه بدنه اتومبيل، بيمه حوادث سرنشين، بيمه مسئوليت در