فصل اول: مبانى فرهنگى (فردى) بيمه در اسلام‌

اساس بيمه بر همكارى و رفع مشكلات انسانها بوده است. اما اگر اين همكارى با انگيزههاى معنوى همراه شود، طبعاً محاسن اين عمل بيشتر شده از بروز برخى مشكلات احتمالى آن كاسته خواهد شد. [1]

اگر بيمه بر مبانى دينى استوار شود و موضوعاتى چون احسان و انفاق، ترحم به يكديگر و مبارزه با فقر در اين كار مد نظر قرار گيرد، مبانى آن تقويت مى‌شود. همچنين اگر اعضاء از اثرات مطلوب بيمه در ايجاد عزت نفس و تقويت مبانى همبستگى و وحدت آگاه باشند، تيتر به بيمه رغبت نشان خواهند داد. در اين بخش در صدد توضيح اين مطلب هستيم كه اگر مبانى دينى (فرهنگى) بيمه تبيين شود، و مردم بر اين اساس بيمه‌گذارى نمايند، علاوه بر رفع برخى مشكلات، در صحنه اجتماع با موفقيت بيشترى روبرو خواهد شد.

در واقع بيمه بسترى مناسب براى اجراى سنت احسان و تقويت حس برادرى، مبارزه با بروز فقرهاى ناخواسته (حوادث) و ... است. در اينجا مبانى دينى (فرهنگى) بيمه را بررسى مى‌كنيم.

1. بيمه و تدبير

تدبير در معيشت و زندگى، يكى از عوامل موفقيت انسان به‌شمار مى‌رود. [2] برخى افراد به دليل‌

[1] گاه ممکن است بعضِی افراد براِی رسِیدن به منافع به اِیجاد صورِی حوادث بپردازند تا از حق بِیمه و... استفاده کنند و ِیا هوشِیارِی لازم و دقت کافِی را کنار بگذارند و در انجام وظاِیف سهل انگارِی کنند و حوادث اتفاق بِیافتد چرا که به پشتِیبانِی بِیمه و جبران خسارت مطمئن هستند.

[2] شِیخ حر عاملِی، وسائل الشيعه، ج 12، ص 49.