اعتقادات مذهبى خاص از امور دنيايى خويش غافل شده، مراتب را بر عهده قضا و قدر مى‌گذارند و نقش تدبير را ضعيف قلمداد مى‌كنند. برخى نيز بر اثر كج‌انديشى تنها به امور آخرت مى‌پردازند و رسيدگى به امور دنيا را غير موجه مى‌شمارند و دين را تنها متكفل امور آخرتى مى‌دانند. امام صادق 7 در نفى اين گونه عقايد مى‌فرمايد:( لَيْسَ مِنَّا مَنْ تَرَكَ دُنياهُ لِآخِرَتِهِ وَ لاآخِرَتَهُ لِدُنياهُ)؛(هركس دنياى خود را به خاطر آخرت و يا آخرت را به خاطر دنياى خود ترك نمايد از ما نيست.) و همچنين از حضرت على 7 نقل شده است كه: براى دنياى خود چنان (تدبير و) كار كن كه گويى هميشه زنده‌اى و براى آخرت خود چنان كن كه گويى فردا وقت مردن تو است. [1]

انسان مؤمن از خداوند درخواست زندگى نيكو دارد كه در آن همه نيازهاى معيشتى او فراهم گردد.

مسكن و لباس و تغذيه مناسب و كافى از ضروريات زندگى است [2] و بر اساس تعاليم اسلام داشتن يك زندگى، كه در آن نان و آب، [3] لباس و پوشاك، مسكن و وسايل رفاهى هر فرد به قدر كفايت مهيّا باشد از اهداف عالى حكومت اسلامى است. [4]

(خداوند از نعمت هايى چون انگور، زيتون، خرما و ميوه‌هاى مختلف [5] و گوشت‌هاى تازه دريايى [6] و شير چهار پايان [7] و عسل زنبورها [8]) مثال زده و آنها را براى استفاده در اختيار انسان قرار داده است. [9]

[1] مِیرزا حسِین نورِی مستدرک الوسائل، ج 1، ص 146.

[2] محمد حکِیمِی معِیارهاِی اقتصادِی در تعالِیم ،رضوِی ص 178.

[3] در رواِیات از آن دو به مزه زندگِی و مزه عِیش تعبِیر شده است (بحار الانوار، جلد 29، ص 99).

[4] در دعاها و رواِیات زندگِی بهتر که همه حاجات و نِیازهاِی ِیک زندگِی مطلوب درخواست شده است راز سعادت خوشبختِی مسلمان را داشتن مرکب و منزل و همسر خوب بر شمرده است (مضمون دعاِی 32 صحِیفه سجادِیه والحياة جلد 5 ص 79 و معِیارهاِی اقتصادِی در تعالِیم ،رضوِی ص 199).

[5] عبس (80)، آِیه 27

[6] نحل (16) آِیه 14

[7] مومنون (23)، آِیه 31

[7] نحل (16)، آِیه 5.

[9] محمد باقر مجلسِی، بحار الانوار، جلد 3، ص 87.