به امنيت عاطفى نياز دارد و اين احساس ابتدايى، در محيط عاطفى آرام در آغوش مادر از مرحله شيرخوارگى شروع و در سراسر زندگى انسان به موازات رشد او، گسترش مى‌يابد.

از آغاز خلقت انسان، امنيت خواسته او بوده است و همواره در جستجوى تأمين نيازهاى جسمى، فكرى و روانى اجتماعى و فردى خود بر آمده است. بسيارى از نهادهاى اجتماعى چون شهر، دولت، قانون و حقوق و دستگاه‌هاى قضايى به منظور ايجاد امنيت فردى و اجتماعى شكل گرفته‌اند. [1]

به طور كلى مى‌توان نيازها و احتياجات انسان را به دو دسته تقسيم نمود و هرگاه احتياجات اوليه او مانند آب، غذا و ... تأمين گردد، نيازهاى دسته دوم او كه همان نياز به امنيت و آسايش خاطر است بروز مى‌كند. در واقع آنها احتياج دارند در دنيايى زندگى كنند كه امور منظم و مرتب بوده و بتوانند امور آينده خود را تا اندازه‌اى پيش بينى كنند و از اين طريق احساس امنيت و آسايش خاطر كنند. [2]

امنيت مادى و اقتصادى به طور عام، زمينه ساز امنيت فكرى و روحى است؛ زيرا اختلال و نامتعادل شدن جنبه‌هاى مادى در زندگى باعث ناامنى فكرى مى‌شود. از اين رو افرادى كه از نظر درآمد داراى شغل مطمئنى هستند و از كار و حرفه متناسب و منزلت اجتماعى برخوردارند و از نظر اقتصادى و اجتماعى آينده خود را تضمين شده مى‌بينند در زندگى خود از آرامش فكرى بيشترى بهره‌مندند. [3] در همين ارتباط سخن گهربار پيامبر اكرم 6 بسيار زيباست كه فرموده‌اند «انَّ النَّفْسَ اذا احْرِزَتْ قُوتُهَا اسْتَقَرَّتْ» هرگاه مايحتاج زندگى انسان تأمين گردد نفس او آرامش مى‌گيرد. [4]) از امام رضا 7 نيز دو حديث وارد شده است كه خودشان طعام يكسال خود و خانواده را خريدارى و نگهدارى مى‌كردند و نيز فرموده‌اند اگر طعام و قوت يكسال آماده شود خاطر انسان سبك بار شده و آرامش پيدا مى‌كند.

در حقيقت بيمه (تأمين اجتماعى) براى تحقق چنين آرامش خاطرى به وجود آمده است، همان گونه كه در تعريف بيمه آمده است: بيمه ايجاد صندوق ذخيره‌اى است كه از پرداخت‌

[1] بررسِی فقهِی عقد بِیمه، ص 36

[2] مقدس علِیپور روانشناسِی انگِیزه و عواطف، ص 20

[3] بررسِی فقهِی عقد بِیمه، ص 37

[4] اصول کافِی ج 5 ص 89 وسائل الشيعه، ج 17، ص 435