فصل دوم: مبانى فرهنگى (اجتماعى) بيمه‌

1. بيمه و فقرزدايى (مبارزه با فقر)

1- 1. تعريف لغوى و اصطلاحى فقر

فقر در لغت به معناى ندارى، بى‌چيزى و نداشتن مايحتاج (نيازمندى‌ها) آمده است. [1] و برخى آن را به معناى وجود حاجت و نداشتن امكانات نيز معنا كرده‌اند. [2] در روايات فقر به معانى طمع، حرص و آزمندى، جهل و نادانى، حماقت و شدت نا اميدى تفسير گرديده است. [3]

2- 1. عوارض فقر

فقر تراژدى غمناكى است كه روابط عاطفى والدين و فرزندان را متلاشى، روح پاك انسانى را نابود، كودكان معصوم را محكوم به مرگ و عقب‌ماندگى، مادران را گرفتار غم، زندگى خانواده را مبدل به تلخ‌ترين جولانگاه مبارزه براى كسب معاش و ذهن كاوشگر انسان را كند و مواجه با خطر و در مجموع ثبات سياسى هميشگى اجتماعى و سلامتى محيطى كره زمين را تهديد مى‌كند. [4]

در كلام معصومين : فقر به شدت مورد مذمت قرار گرفته و به دورى گزيدن از آن سفارش شده است. مفاد اين روايات فقر را موجب ذلت، سرگردانى عقل، ايجادكننده غم

[1] لغت نامه دهخدا، ج 36، ص 290

[2] راغب اصفهانِی، مفردات المكتبة المرتضويه، ص 383

[3] مِیزان الحکمه چهار جلدِی ص 2441

[4] حسِین رحِیمِی، فقر، اطلاعات سِیاسِی سال 1380، ش 169، ص 216