باز شكوفايى مى‌يابد و بشريت را به آسايش و سعادت مى‌رساند! [1]

بيان مصاديق مديران سوء و سوء مديريت‌ها از حوصله اين نوشتار بيرون است، هر چند كه يافتن آن در دوران‌هاى گذشته و حال كارى است بس آسان، بياييم خودمان را دريابيم. آيا براى كارى كه تصدى‌اش را برعهده داريم صلاحيت، شايستگى و دانش لازم را داريم؟

اسراف و تبذير

در دين مبين اسلام اسرافكارى و زياده‌روى در مصرف امرى است بس نكوهيده و ناپسند و قرآن كريم از اسراف‌كنندگان به‌عنوان دشمنان خدا و اهل دوزخ و برادران شيطان ياد كرده است:

«وَ هُوَ الَّذىِ أَنْشَا جَنَّاتٍ مَعْرُوشاتٍ وَ غَيْرَ مَعْرُوشاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفاًاكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشابِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ كُلُوا مِنْ ثَمَرِةِ إِذا اثْمَرَ واتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصادِهِ وَ لا تُسْرِفُوا انَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفينَ» [2]

او آن خدايى است كه براى شما بستان‌ها از درختان داربستى و درختان آزاد و درختان خرما و زراعت‌ها كه ميوه و دانه‌هاى گوناگون آرند و زيتون و انار و ميوه‌هاى مشابه يكديگر و نامشابه بيافريد. شما هم از آن ميوه‌ها هرگاه كه برسد تناول كنيد و حق آن را روز چيدن‌

[1] - آيين مديريت، حسام‌الدين بيان، ص 534

[2] - انعام (6)، آيۀ 141