دلخواه و بيرون از ضوابط شرعى و قانونى باز كنند. چنانكه يكى از اختلافات ميان معاويه و ابوذر بر سر گفتن «بيت مال الله» و «بيت مال المسلمين» بود. ابوذر مى‌گفت كه تو از آن رو «بيت مال الله» مى‌گويى تا به دلخواه خودت آن را خرج كنى و بگويى كه جواب خدا را در قيامت مى‌دهم. ولى بايد اينها را بيت مال المسلمين خواند و در همين دنيا هم پاسخگو بود. [1]

انسان‌هاى پرهيزگارى چون امير مؤمنان، على 7 هر نوع استفاده نامشروع و خودسرانه از بيت‌المال را ظلم و غصب مى‌شمرند. آن حضرت در اين باره فرموده است:

«وَاللَّهِ لَانْ أَبيتَ عَلى حَسَكِ السَّعْدانِ مُسَهَّداً، وَ أُجَرَّ فِى الْاغْلالِ مُصَفَّداً، أَحَبُّ الَىَّ مِنْ أَنْ أَلْقَى اللَّهَ وَ رَسُولَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ ظالِمًا لِبَعْضِ الْعِبادِ، وَ غاصِبًا لِشَىْ‌ءٍ مِنْ الْحُطامِ، وَ كَيْفَ أَظْلِمُ أَحَداً لِنَفْسٍ يُسْرِعُ الَى الْبِلى قُفُولُها، وَ يَطُولُ فِى‌الثَّرى‌ حُلُولُها؟!» [2]

سوگند به خدا اگر شب را بر روى خار سعدان بگذرانم و مرا بسته در غُل‌ها بكشند، دوست‌تر مى‌دارم از اين كه خدا و رسول را در حالى در روز قيامت ملاقات كنم كه بر بعضى از بندگان ستم كرده چيزى از مال دنيا غصب كرده باشم؛ و چگونه به كسى ستم نمايم براى نفسى كه با شتاب به كُهنگى و پوسيدگى بازمى‌گردد و بودنش در زير خاك به‌طول مى‌انجامد؟

[1] - تاريخ گزيده، حمدالله مستوفى، ص 189

[2] - نهج‌البلاغه، فيض‌الاسلام، خطبۀ 215