اينك توضيح موارد مزبور:

1- در موارد اقرار:

الف- يك مرتبه اقرار كافى است.

ب- در اقرار كننده بلوغ، عقل، اختيار، قصد و آزادى شرط است. [1]

2- در مورد شاهد (بيّنه):

الف- قصاص به شهادت دو شاهد عادل ثابت مى‌شود.

ب- شهادت زنها- به تنهايى يا به ضميمه مردها- اعتبار ندارد.

ج- شهادت بايد صريح يا مانند آن باشد (و در صورت اجمال و وجود احتمال در آن، پذيرفته نمى‌شود) مثل اينكه بگويد: «مقتول را با شمشير كشت» يا «او را با شمشير زد، سپس مرد» يا «خونش را ريخت، پس از آن مرد».

د- شهادت گواهان بايد بريك موضوع و يك وصف وارد شود. بنابراين، اگر يكى شهادت دهد كه او را صبح كشت، ديگرى بگويد: شب كشت، يايكى بگويد: با سمّ كشت و ديگرى بگويد: با شمشير كشت يا يكى بگويد: در بازار كشت و دومى بگويد: در مسجد كشت، شهادت آنها پذيرفته نمى‌شود. [2]

3- «قسامه» عبارت است از سوگندهايى كه بر اولياى مقتول، هنگام ادعاكردن خون او، تقسيم مى‌شود. [3]

اين قسمهاى متعدد، در صورتى است كه قتلى اتّفاق افتد، قاتل معلوم نباشد و ولى خون ادّعا كند كه فلان شخص، قاتل است و دلايل ومدارك ظنّى نزد حاكم بر صدق ادّعاى او اقامه شود مانند شاهد واحد يا دوشاهدى كه واجد همه شرايط قبول نيستند، يا پيدا شدن علائم و وسائل جرم و .... [4]

تعداد قسم در قتل عمد پنجاه و در قتل خطا و شبه آن بيست و پنج قسم است. [5]

[1] - تحريرالوسيله، ج 2، ص 524

[2] - همان، ص 525

[3] - مجمع البحرين، ج 6، ص 138، واژۀ قسم

[4] - تحرير الوسيله، ج 2، ص 527

[5] - همان، ص 528