1- زدن با تازيانه و مانند آن، جهت تأديب.

2- معالجه پزشك در صورتى كه مباشر معالجه باشد.

3- ختنه كردنى كه از حد تجاوز كند.

4- زدن عدوانى با چيزى كه غالباً كشنده نيست و قصد كشتن هم ندارد. [1]

ب- كسى را به اعتقاد اينكه خونش مباح است، يا به اعتقاد قصاص، بكشد، سپس خلاف آن آشكار شود.

ج- به گمان اينكه او شكار است (به آن تيربزند) سپس معلوم‌شود كه انسان بوده‌است. [2]

د- قتل، ضرب و يا جرحى كه در تصادفات رانندگى بر اثر بى احتياطى، بى مبالاتى يا عدم مهارت و عدم رعايت مقررات راهنمايى رانندگى صورت مى‌گيرد بنحوى كه اگر آن مقررات رعايت مى‌شد حادثه اى اتفاق نمى‌افتاد، اين گونه قتل و يا ضرب و يا جرح در حكم «شبه عمد» خواهد بود. [3]

3- قتل خطاى محض‌

قتل خطاى محض آن است كه نه قصد انجام كار (موجب قتل) را دارد و نه قصد كشتن، مانند كسى كه براى شكار تيرى رها كند، يا سنگى بيندازد، به انسانى بخورد و او را بكشد. [4]

امروزه برخى از تصادفاتى كه در جريان رانندگى رخ مى‌دهد و منجر به مرگ انسانى مى‌شود، قتل خطا محسوب مى‌شود.

حكم اقسام قتل‌

قتل عمد موجب قصاص است، مگر اينكه اولي

اى مقتول به ديه يا كمتر و يا بيشتر از

[1] - تحرير الوسيله، ج 2، ص 554، مسألۀ 5

[2] - همان، مسألۀ 6

[3] - مجموعۀ كامل قوانين و مقررات جزايى با آخرين اصلاحات و الحاقات 1371، غلامرضا حجتى اشرفى، تبصرۀ 3 مادۀ 295 قانون مجازات اسلامى، نشر گنج دانش

[4] - تحرير الوسيله ج 2، ص 554، مسألۀ 7