برقرارى نظم و امنيت و نيز حفظ سرحدّات آن را امرى ضرورى مى‌دانست. همچنين بينش كسانى كه مى‌خواستند بودجه عمومى مملكت را فقط با خمس و زكات، تأمين كنند، مورد نقّادى و حمله شديد قرار داده، مى‌فرمود:

آقا مى‌نويسد ماليات نبايد داد، آخر شما ببينيد بى‌اطلاعى چقدر! آقا ما امروز، روزى نمى‌دانم چند ميليون ما الآن خرج اين جنگمان است. روزى چند صد ميليون خرج جنگ، با سهم امام مى‌شود درستش كرد حالا؟ حالا ما مى‌توانيم مردم را، همه را بنشانيم اينجا و به زور سهم امام بگيريم؟ سهم امام حالا به اندازه‌اى است كه همين حوزه‌ها را بگردانيم، بيشتر از اين هم نيست، يك كمى اگر بيشتر باشد مى‌دهند به دولت. يك دفعه آدم بگويد نخير، ما مى‌گوييم كه دولت ماليات نگيرد، سهم امام بگيرد. چه جور؟ از كجا بياوريم سهم امام اين قدر؟ ما از كجا سهم امام و سهم سادات پيدا كنيم كه دولت را اداره بكنيم. مملكت را اداره بكنيم، اين همه اشخاصى كه ريخته‌اند به جان دولت و خرج دارند و چى دارند اداره بكنيم. [1]

استقلال اقتصادى‌

در انديشه حضرت امام قدس سره «وابستگى اقتصادى مسأله‌اى است كه وابستگى‌هاى بسيارى را به‌دنبال مى‌آورد. اگر مملكت شما در اقتصاد نجات پيدا نكند و وابستگى اقتصادى داشته باشد همه جور وابستگى دنبالش مى‌آيد و وابستگى سياسى هم پيدا مى‌كنيم. وابستگى نظامى هم پيدا مى‌كنيم؛ براى اينكه وقتى ما چيزى نداشتيم، دستمان به طرف آمريكا دراز مى‌شود و آمريكا همه چيز را به ما تحميل مى‌كند، ما وقتى مى‌توانيم زير بار او نرويم كه قدرتمند باشيم.» [2]

بعضى از تشويق‌ها، رهنمودها و توصيه‌هاى اقتصادى امام راحل قدس سره براى خروج از وابستگى اقتصادى در ذيل بيان شده است:

[1] - صحيفۀ نور، ج 18، ص 186

[2] - همان، ج 11، ص 116