محمدعلى بروجردى» و منطق را نزد مرحوم «آقا شيخ محمد گلپايگانى» خواند و در سال 1340 ه. ق. با هجرت مرحوم آيةالله‌العظمى حايرى يزدى به شهر مقدّس قم، او نيز راه قم را در پيش گرفت و پس از سكونت در «مدرسه دارالشفا» با جدّيت تمام به ادامه تحصيل پرداخت.

اين طلبه كوشا، تتمّه كتاب مطوّل‌را در قم نزد مرحوم «ميرزا محمدعلى اديب تهرانى» به اتمام رسانيد و در دروس سطح حوزه از محضر اساتيد فن نظير مرحوم «آقا عباس اراكى»، مرحوم «آيةالله سيد محمدتقى خوانسارى» و «آيةالله سيد على يثربى كاشانى» استفاده كرد و تا سال 1345 ه. ق. آن را با جدّيت و پشتكار به پايان رسانيد.

آنگاه وارد حوزه درسى زعيم و مؤسس حوزه علميه قم، آيةالله‌العظمى حاج شيخ عبدالكريم حايرى يزدى قدس سره شده، به مدت يازده سال در دروس خارج فقه و اصول ايشان شركت و بدين وسيله پايه‌هاى علمى و مبانى اصولى و فقهى خود را تكميل نموده، به درجه اجتهاد نايل گرديد. در سال 1355 ه. ق. كه آيةالله‌العظمى حايرى يزدى رحلت كرد، ايشان داراى مبانى متقن، مستقل و محكم بود و در زمره مجتهدان مبرّز، نوابغ علمى و مدرّسان بزرگ قرار داشت و همانند ستاره درخشانى در آسمان علم و فضيلت مى‌درخشيد و از برجسته‌ترين علماى حوزه علميه قم به‌شمار مى‌آمد. [1]

همزمان با گذراندن دوره فقه و اصول، به‌فراگيرى رياضيات، هيأت، فلسفه، حكمت و عرفان پرداخت و در اين زمينه‌ها از محضر بزرگانى همچون مرحوم حاج سيّد ابوالحسن رفيعى قزوينى، آقا ميرزا على‌اكبر حكمى يزدى، آقا شيخ محمدرضا مسجدشاهى اصفهانى، آيةالله حاج‌ميرزا جواد ملكى تبريزى و آيةالله ميرزا محمدعلى شاه‌آبادى قدس سره، بهره‌ها برد.

گفتنى است كه پس از وفات مرحوم آيةالله‌العظمى حايرى يزدى كه آيةالله بروجردى به قم آمد به‌منظور تقويت آيةاللَّه بروجردى در دروس او شركت مى‌كرد و گويا پس از اين تاريخ در درس ديگرى حاضر نشده باشد. خود ايشان در اين زمينه مى‌فرمايد:

[1] - ر. ك: بررسى و تحليلى از نهضت امام خمينى، ج 1، ص 26-27