نام کتاب : شخصیت و دیدگاههای فقهی امام خمینی نویسنده : یوسفیان، نعمتالله جلد : 1 صفحه : 45
در حوزههاى علميه هستند افرادىكه عليه انقلاب و
اسلام ناب محمدى 6 فعاليت دارند. امروز عدّهاى با ژست تقدّس
مآبى چنان تيشه به ريشه دين و انقلاب و نظام مىزنند كه گويى وظيفهاى غير از اين
ندارند. خطر تحجّرگرايان و مقدّس نمايان احمق در حوزههاى علميه كم نيست. طلاب
عزيز لحظهاى از فكر اين مارهاى خوش خط و خال كوتاهى نكنند، اينها مروّج اسلام
آمريكايىاند و دشمن رسولالله. [1]
ه- تحوّل در فقاهت و اجتهاد
امام خمينى قدس سره با نگرش جديد در فقه شيعه و طرح
مبانى خود در فقاهت، غبار ركود و توقفى را كه ساليان سال بر چهره فقاهت و اجتهاد
سنّتى نشسته بود، زدود و به آن حياتى دوباره بخشيد. مقام معظم رهبرى حضرت
آيةاللهالعظمى خامنهاى در ضمن شمارش كارهاى بزرگ حضرت امام قدس سره مىفرمايد:
هفتمين كار بزرگ او، نگرش جديد در فقه شيعه بود.
فقاهت ما، پايههاى بسيار مستحكمى داشته و دارد. فقاهت شيعه، يكى از محكمترين
فقاهتها و متكى به قواعد و اصول و مبانىِ بسيار مستحكمى است. امام عزيزمان، اين
فقه مستحكم را در گسترهاى وسيع و با نگرشى جهانى و حكومتى، مورد توجه قرار داد و
ابعادى از فقه را براى ما روشن كرد كه قبل از آن، روشن نبود. [2]
فقاهت در منطق امام قدس سره عبارت بود از: رعايت اصول
و مبانى مستحكم فقه همراه با شناخت درست حكومت و جامعه، قدرت تشخيص مصلحت جامعه،
تميز افراد صالح و مفيد از ناصالح، برخوردارى از بينش صحيح و قدرت تصميمگيرى و در
نتيجه پيادهكردن فقه در متن جامعه و پاسخگويى به معضلات جديد مردم براساس فقه ناب
محمّدى 6.
بر همين اساس، ايشان ضمن كافى ندانستن اجتهاد مصطلح
حوزهها براى حلّ معضلات اجتماعى و ارائه راه حلّ درست زندگى، به حوزهها و
روحانيت سفارش مىكند كه با توجه به نقش دو عنصر زمان و مكان در اجتهاد و در نظر
گرفتن روابط حاكم