فقيهى كه درجايى نشسته، تسبيح دست بگيرد و به امور جارى جامعه، كارى نداشته باشد، هرگز خطرى براى دشمنان به‌دنبال نخواهد داشت. اينكه رسول خدا 6 مى‌فرمايد:

[خطر] يك فقيه براى ابليس از [خطر] هزار عابد بيشتر است. [1]

منظور، فقيهى است كه هرگاه ببيند، مصلحت اسلام اقتضا مى‌كند كه حرفى بزند، يا حكمى صادر نمايد، كوتاهى نكند. وقتى هم كه حرفى زد، يا حكمى صادر كرد، قدرت پشتيبانى از آن را داشته باشد، دنبال آن راه بيفتد و از هيچ كس و هيچ چيز جز خدا نهراسد. چنين فقيهى، حصن اسلام و خار چشم دشمنان خواهد بود.

امام خمينى قدس سره اين‌گونه بود. او همواره از دلى شجاع، قلبى مطمئن‌و روحى باشهامت برخوردار بود. حضرت آيةاللّه العظمى اراكى قدس سره شجاعت وصف‌ناپذير آن امام فرزانه را چنين ترسيم كرده است:

او [امام قدس سره‌] مانند جدّش على بن ابى‌طالب 7 است؛ اين همه عمرو بن عبدودها در دنيا نعره مى‌زنند و فرياد مى‌كنند، ولى ابداً ترسى ندارد. اين چه شجاعتى است كه خداوند به او داده است؟! [2]

موضعگيرى‌هاى اصولى و جهت‌گيرى‌هاى فقهى امام راحل قدس سره در قبل و بعد از انقلاب، سند گوياى شجاعت على‌گونه اوست كه ريشه در تديّن، ايمان و تقواى فوق‌العاده ايشان داشت. امام قدس سره با چنين شجاعتى پا به ميدان مبارزه گذاشت، بتها را شكست، باورهاى شرك‌آلود را زدود، به اسلام حيات دوباره بخشيد، براى مسلمانان عزّت، استقلال و آزادگى را به ارمغان آورد و به شكل شايسته‌اى از دين پاسدارى كرد.

مرحوم آيةالله عبدالجواد جبل‌عاملى در توصيف شجاعت امام قدس سره گفته است:

من معتقدم كه بايد به احترام نام حضرت امام، بلند شد. استادى شجاع و داراى تمام صفات كمال بودند ... ايشان در امر حفظ دين از همه شجاع‌ترند. [3]

[1] - فَقيٖهٌ‌ وٰاحِدٌ اشَدُّ عَلىٰ‌ ابْليٖسَ‌ مِنْ‌ الْفِ‌ عٰابِدٍ (بحارالانوار، ج 1، ص 177)

[2] - سرگذشتهاى ويژه از زندگى امام خمينى، ج 6، ص 12-13

[3] - پا به پاى آفتاب، ج 3، ص 9