مراد از بصيرت و بينش سياسى‌

بصيرت و بينش سياسى در لغت به معناى زيركى، هوشيارى و بينايى دل [1] است و از ويژگيهاى روحى است كه فرد را قادر مى‌سازد با عبور از ظاهر حوادث اجتماعى و سياسى و پرداختن به تجزيه و تحليل آنها، اهداف و مقاصد پشت پرده حوادث را با چشم دل بيند و راه صحيح را از سقيم تشخيص دهد.

مجهز شدن اعضاى نيروهاى مسلح به اين ويژگى روحى آنان را قادر مى‌سازد تا:

- به حكمت و فلسفه واقعيتهاى هستى از جمله حوادث تلخ و شيرين مانند پيروزى و شكست در جنگ پى برده، به راحتى آن را هضم كنند و متزلزل و متشنج نگردند.

- در رويارويى حق و باطل، جبهه اين دو را از هم تشخيص داده، ناخواسته در جبهه باطل شمشير نزنند.

- از حوادث مختلف زندگى و جنگ بخصوص حوادث تلخ آن، براى نورانى ساختن و تصحيح مسير آينده خويش، درس عبرت بگيرند.

- پس از خاتمه جنگ، روحيات رزمندگى و فرهنگ بسيجى و شهادت را حفظ كرده، با حضور خود در پشت جبهه حق، در صحنه‌هاى مختلف استمرار بخشند.

- در مقابل كيدها و نقشه‌هاى گوناگون دشمن، زيركى و هوشيارى به خرج دهند و از غلطيدن به دام توطئه‌هاى شوم دشمن در امان مانند.

- با حوادث مختلف زندگى و جنگ، با عقل و درايت كافى برخورد كرده، از برخوردهاى نسنجيده كه چه بسا داراى پيامدهاى منفى باشند، بپرهيزند. [2]

ضرورت مجهز شدن به بصيرت و بينش سياسى‌

لزوم برخوردارى از بصيرت وبينش سياسى از تأكيدات و تأييدات منابع دينى، است؛ از جمله:

الف- آيات:

1- خداوند در وصف ويژگى جنگجويان دشمن و در بيان عامل شكست ايشان مى‌فرمايد:

[1] . لغت نامه دهخدا، 11 و 130

[2] . ر. ك: جهاد و دفاع در اسلام، كد 13/7، ص 53