2. نبايدها

1- 2. عضويت يا وابستگى به احزاب و گروههاى سياسى‌

درآمد

اعضاى نيروهاى مسلح نبايد عضو يا هوادار احزاب و گروههاى سياسى باشند. بر اين وظيفه سياسى در قوانين و آيين نامه‌هاى اعضاى نيروهاى مسلح به شدت تأكيد شده است؛ از جمله:

1- در آيين نامه انضباطى نيروهاى مسلح از زبان هر عضو نيروهاى مسلح مى‌خوانيم:

«من از ... وابستگى به احزاب و گروههاى سياسى خوددارى مى‌نمايم». [1]

2- در جاى ديگر از همان مى‌خوانيم: «پرسنل نيروهاى مسلح جمهورى اسلامى ايران از عضويت يا وابستگى به احزاب و گروههاى سياسى ممنوع بوده». [2]

3- در قانون مقررات استخدامى سپاه، «عدم عضويت و هوادارى از احزاب و گروهها و سازمانهاى سياسى» [3] از شرايط عمومى استخدام در سپاه دانسته شده است. مشابه اين شرط، در قانون استخدامى ارتش، ماده 29 بندهاى «و» و «ز» نيز ذكر شده است.

4- در قانون ارتش جمهورى اسلامى ايران مى‌خوانيم: «پرسنل نيروهاى مسلح در خط سياسى مقام رهبرى بوده، عضويت و وابستگى آنان در تشكلهاى سياسى با توجه به فرمان مقام رهبرى مطلقاً ممنوع است». [4]

5- در اساسنامه سپاه پاسداران انقلاب اسلامى نيز مى‌خوانيم: «سپاه پاسداران انقلاب اسلامى از نظر سياسى و عقيدتى تابع ولايت فقيه بوده و از كليه احزاب و گروههاى سياسى، مستقل مى‌باشد ... اعضاى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى حق عضويت در هيچ حزب و گروه يا سازمان سياسى را ندارند و ارائه عضويت آنها موجب اخراج از سپاه خواهد شد. [5]

[1] . ماده 14، بند «و»

[2] . ماده 49

[3] . ماده 16، بند «د»

[4] . ماده 6، بند «ب»

[5] . مواد 47 و 48