الف- آيات:

خداوند در آياتى از قرآن كه در مبحث پرهيز از اسير گرفتن بيش از غلبه بر دشمن آمده است (سوره انفال ايات 67 و 68؛ سوره محمد آيه 4)، رزمندگان را بعد از ترغيب به حمله به دشمن با تمام قدرت، از اسير گرفتن پيش از حصول پيروزى منع مى‌فرمايد؛ زيرا در غير اين صورت، رزمندگان نمى‌توانند تواناييهاى رزمى خود را در مقابل دشمن به كار گيرند و بايد بخشى از آن را صرف نگهدارى اسيران نمايند.

ب- روايات:

امام على 7 در اين باره مى‌فرمايد:

مشركان را با هر وسيله ممكن، از آهن و سنگ و آب و آتش و جز اينها بايد كشت. [1]

ج- فرامين فرماندهى معظم كل قوا:

حضرت امام راحل (ره) در جريان جنگ پاوه، به نيروهاى نظامى و انتظامى دستور مى‌دهد كه كليه تواناييهاى رزمى خود را براى آزاد سازى پاوه به كار گيرند و در صورت تخلف، وعده عمل انقلابى به آنان را مى‌دهد. [2]

[1] . ميزان الحكمة، ج 3، حديث 3520.

[2] . صحيفۀ امام، ج 9، ص 285