هر عملى پس از مرگ صاحبش از او جدا مىشود مگر عمل
كسى كه در راه خدا مرزبانى كند.
عمل چنين كسى رشد مىكند و تا روز قيامت روزى اش داده
مىشود. [4]
در فقه اسلامى نيز حفاظت از مواضع و مناطق مرزى مورد
توجه فقهاى عظيم الشأن بوده است. بيشتر فقها از جمله محقق و صاحب جواهر، مرزبانى
را عملى مستحب [5] و برخى ديگر از جمله صاحب تنقيح [6] و فاضل مقداد [7] آن را
واجب كفايى دانستهاند.
2- حفظ مواضع و مناطق استحفاظى شهرى
حفاظت از شهرها در مقابل هجوم دشمن از امورى است كه
پيامبر اكرم 6 همواره بر آن تاكيد مىورزيد آن حضرت هنگام خروج از شهر مدينه،
پاسداران و حافظانى براى محافظت از شهر تعيين مىفرمود؛ چنان كه روايت است در يك
مورد، سعد بن عباده را همراه سيصد نفر از مردم و يارانش جهت حراست و حفاظت از شهر
تعيين نمود. [8] و در موردى ديگر، پاسدارانى را براى حفاظت از شهر مدينه انتخاب
كرد و مسئوليت اين گروه را به حارثه فرزند نعمان سپرد. [9]