6- 2. جمع آورى غنائم پيش از تسلط بر دشمن.

درآمد

يكى از نبايدهاى اعضاى نيروهاى مسلح هنگام رزم، جمع آورى غنائم پيش از تسلط بر دشمن است. درباره نقش جمع آورى غنائم جنگى بحثى نيست؛ چه، آن سان كه فرموده‌اند: روشن است كه رزمندگان ما كه در راه خدا و خدمت به اسلام از جان خود مى‌گذرند براى غنيمت نمى‌جنگند و نبايد در فكر آن باشند، ولى در غنائم به دست آمده، آلات و ادوات جنگى مربوط به دولت اسلامى است و در غير آن، تصرف براى هر رزمنده‌اى كه به دست آورده مانعى ندارد. [1] ليكن درباره زمان جمع آورى غنائم جنگى بايد توجه داشت كه نبايد پيش از تسلط بر دشمن باشد.

ضرورت پرهيز از جمع آورى غنائم پيش از تسلط بر دشمن‌

البته بايد اذعان نمود كه در منابع دينى ما دليل خاصى كه دلالت بر عدم جواز جمع‌آورى غنائم پيش از تسلط بر دشمن باشد، وجود ندارد؛ ليكن از آنجا كه جمع آورى غنائم پيش از تسلط بر دشمن، زمينه آسيب پذيرى جبهه حق را در هنگام رزم فراهم مى‌سازد مى‌تواند مشمول حكم كلى حرمت هر گونه اقدام منجر به صدمه پذيرى و شكست جبهه حق به هنگام كار زار باشد.

امام خمينى (ره) در پاسخ به استفتائى با اشاره به همين حكم كلى مى‌فرمايد:

هر كارى كه موجب آسيب و ضربه خوردن از ناحيه دشمن شود ولو جمع آورى مهمات و غنائم باشد حرام است. [2]

در تاريخ اسلام، نمونه بارز آسيب خوردن جبهه حق از ناحيه جمع آورى غنائم پيش از تسلط بر دشمن، صحنه نبرد «احد» است. بررسى كوتاهى در علل شكست احد بيانگر آن است كه يكى از عوامل آن بود كه جمعى از مسلمانان تازه كار، جمع آورى غنائم جنگى را بر تعقيب دشمن ترجيح دادند و اسلحه بر زمين گذاشتند. [3]

[1] . استفتائات از محضر امام خمينى، ج 1، ص 509، س 56.

[2] . استفتائات، ج 3، ص 50، س 34.

[3] . تفسير نمونه، ج 3، ص 112-113