ب- روايات:

1- پيامبر اكرم 6 درباره رعايت غير نظاميان مى‌فرمايد:

لا تقتلوا شيخاً فانيا، و لا طفلًا صغيراً، و لا امرأة. [1]

سالخوردگان فرتوت و كودكان خردسال و زنان را نكشيد.

2- امام على در سفارشى به معقل بن قيس رياحى، آن گاه او را با سه هزار سپاهى به عنوان مقدمه لشكر خود به شام فرستاد، فرمود:

و لا تقاتلنّ الا من قاتلك. [2]

جز با آن كس كه با تو نبرد مى‌آغازد، جنگ نكن.

از قيد من قاتلك استفاده مى‌شود كه غير نظاميان و كسانى كه در جبهه جنگ حضور ندارند، از حكم قتال خارج‌اند.

3- امام على 7 در سفارشى به لشكرش بيش از ديدار با دشمن در صفين مى‌فرمايد:

زنان را ميازاريد و آنان را به خشم مياوريد هر چند متعرض آبروى شما شوند، يا به بزرگانتان اهانت كنند، كه زنان جسماً ناتوان اند و از نظر نفس و عقل ضعيف‌اند. زمانى كه زنان مشرك بودند، مأموريت داشتيم از آنان دست بداريم. در زمان جاهليت رسم بر آن بود كه اگر مردى با سنگ يا چوبدستى به زنى تعرض مى‌كرد، او و فرزندانش را سرزنش مى‌نمودند. [3]

ج- نظر فقها:

به نظر مى‌رسد قول مشهور فقهاى اسلام درباره غير نظاميان اعم از زنان.

كودكان، سالمندان و مجانين اين است كه كشتن ايشان جايز نيست؛ زيرا مرحوم صاحب جواهر بعد از بيان اين حكم مدعى عدم اختلاف فقها در اين باره و اجماع ايشان مى‌شود. [4]

[1] . ميزان الحكمة، ج 3، حديث 3494

[2] . نهج البلاغه، نامه 12

[3] . نهج البلاغه، نامۀ 14

[4] . جواهر الكلام، ج 21، ص 73.