از وظايف مرتبط با رزم اعضاى نيروهاى مسلح، پيش گرفتن
رفتار انسانى با اسيران مجروحان دشمن است. در آيين نامه انضباطى نيروهاى مسلح در
اين باره مىخوانيم:
1- با كليه اسيران و كسانى كه در جنگ زخمى شدهاند و
از كار مىافتند، بايد با انسانيت رفتار نموده و از به كار گماردن اسيران جنگى در
منطقه رزم و يا رجوع كارهاى خطرناك به آنان خوددارى شود. [1]
2- مجروحين، بيماران و مغروقين بايد تحت مواظبت قرار
گرفته و براى درمان آنان اقدام گردد. [2]
3- ... نسبت به بيماران زخمى و مغروقين دشمن نبايد
صدمه بدنى وارد آورد يا آنها را مقتول ساخت. [3]
4- اعضاى نيروهاى مسلح مجاز نيستند: الف) دشمن را كه
تسليم شده و يا اسير گرديده زير آتش گرفته، مجروح و يا مقتول سازند. ب) اشياء
همراه اسرا را كه ارزش عاطفى دارند تصاحب نمايند .... ه) با آزار و شكنجه از اسرا
اطلاعات بيشترى غير از درجه، نام، نام خانوادگى، تاريخ تولد و شماره پرسنلى كسب
نمايند.» [4]
ضرورت رفتار انسانى با اسيران و
مجروحان دشمن
رفتار انسانى با اسيران و مجروحان دشمن از موارد مورد
تأييد در منابع دينى ما است از جمله:
الف- آيات:
1- خداوند در سوره محمد 6 آيه 4 با اشاره به حكم
اسيران جنگى بعد از پايان جنگ مىفرمايد: