2- رفتار و منش حضرت على 7 و فرزندانش با ابن ملجم
ملعون كه در دست ايشان اسير بود، نمونهاى والا از رفتار انسانى اسلام با اسير
است. آن حضرت پس از ضربت خوردن خطاب به فرزندانش فرمود:
اين اسير را زندانى كنيد و به او غذا و آب بدهيد و در
اسارت با وى خوشرفتارى كنيد. [1]
د- نظر فقها
1- محقق حلى در كتاب شرائع مىفرمايد:
هر گاه دشمن بعد از فرو كش كردن شعلههاى جنگ اسير
شود نبايد او را كشت. [2]
2- فاضل مقداد در كتاب كنز العرفان مىفرمايد:
آنچه از مكتب اهل بيت نقل شده اين است كه اگر اسير
بعد از پايان جنگ گرفته شود، امام مسلمين ميان سه كار مخيّر است: آزاد ساختن بى
قيد و شرط، گرفتن فديه و آزاد كردن و برده ساختن و در هر صورت، قتل اسير جايز
نيست. [3]
2- حضرت امام در پاسخ به استفتائاتى درباره رفتار با
اسيران دشمن مىفرمايد:
اهانت (به اسرا) جايز نيست؛ بلكه نسبت به آنان بايد
اخلاق اسلامى را مراعات نمود. [4]
اموال اسرا مخصوص خودشان است و از غنائم محسوب
نمىشود. [5]
با اسرا پس از تسلط يافتن بايد با اخلاق اسلامى رفتار
كنند. [6]