كسى كه در راه فرمانبرى از خدا و دورى از نافرمانى او
با نفس خويش مبارزه كند، نزد خداى سبحان، منزلت نيكوكار شهيد را دارد.
5- و نيز مىفرمايد:
صابروا انفسكم على فعل الطاعات، وصونوها
عن دنس السيئات، تجدوا حلاوة الايمان.[1]
در انجام طاعات، خود را به شكيبايى واداريد و
نفسهايتان را از پليدى گناهان دور كنيد تا حلاوت ايمان را بچشيد.
6- امام صادق 7:
اعطوااللَّه من انفسكم الاجتهاد فى
طاعته؛ فان اللَّه لايدرك شىءٌ من الخير عنده الّابطاعة واجتناب محارمه.[2]
در اطاعت خدا از جان خود مايه بگذاريد؛ زيرا هيچ يك
از خوبيها و ثوابهايى كه نزد او است به دست نمىآيد مگر با فرمانبرى از او و پرهيز
از حرامهايش.
7- و نيز مىفرمايد:
ان النبى 6 بعث بسريّة، فلمّا رجعوا
قال: مرحباً بقوم قَضَوا الجهاد الاصغر وبقى الجهاد الاكبر. قيل: يا رسول اللَّه،
وما الجهاد الاكبر؟ قال: جهاد النفس. [3]
پيامبر 6 سپاهى را به جنگ گسيل داشت. وقتى برگشتند،
فرمودند: خوشامد مىگويم به گروهى كه جهاد اصغر را پشت سر گذاشتند؛ امّا جهاد اكبر
همچنان مانده است. عرض شد:
اى پيامبر خدا! جهاد اكبر چيست؟ فرمود: جهاد با نفس
(واداشتن نفس به انجام واجبات و ترك محرمات).