آيه 112، يكى از ويژگيهاى مؤمنان مجاهد را محافظت از حدود خداوند مى‌داند. در آياتى نظير سوره توبه، آيه 187 و 229؛ سوره نساء، آيه 14 و سوره طلاق، آيه 1، در خصوص تخلف از حدود خداوند، وعيد و پرهيز داده شده و در سوره نساء آيه 13 نيز نسبت به رعايت و تبعيت از آن، وعده پاداش داده شده است.

يكى از معانى «حدود اللَّه»، چنان كه تصريح شده [1]، عبارت از همان اوامر و نواهى خداوند و قوانين الزامى او است.

حال، با توجه به اينكه به تصريح اصل 4 قانون اساسى، تمامى قوانين و مقررات حاكم بر نظام اسلامى بر طبق حدود الهى و قانون خدا بوده، مرجع احراز آن نيز شوراى نگهبان تعيين شده است، مى‌توان دريافت كه تمامى قوانين و مقررات جارى در نظام اسلامى، به نوعى مشمول وعده و وعيدهاى قرآنى در خصوص لزوم رعايت حدود الهى و عدم تخلف از آن هستند.

ب- روايات:

در روايات متعددى نيز بر لزوم محافظت از حدود الهى و عدم تخلف از آن تأكيد شده كه بر اساس همان استدلال مذكور در بحث آيات، رعايت قوانين و مقررات نظام اسلامى، مشمول تأكيدات روايات ياد شده است؛ از جمله:

1- امام على 7: من كان فيه ثلاث سلمت له الدنيا والآخرة: يأمر بالمعروف ويأتمر به و ينهى عن المنكر وينتهى عنه، ويحافظ على حدود اللَّه جلّ وعلا [2].

سه خصلت، سبب آبادانى و آسايش دنيا و آخرت هر كس (و جامعه‌اى) است: امر به معروف كردن و خود، به آن عامل بودن؛ نهى از منكر و خود، از آن نهى داشتن؛ و محافظت بر حدود خداوند جل و علا.

2- انّ اللَّه سبحانه ... حدّ لكم حدوداً فلا تعتدوها. [3]

خداوند سبحان، حدودى را براى شما تعيين فرموده، پس از آنها تخلف و تجاوز نكنيد.

[1]. ر. ك: قاموس قرآن، قرشى، ج 2، ص 112؛ ترمينولوژى حقوق، ذيل واژه حدّ.

[2]. غرر الحكم، ج 5، ص 440، حديث 9075.

[3]. همان، ص 2، ص 572، حديث 3597.