در مباحث پيشين گذشت كه يكى از وظايف و مسئوليتهاى
اعضاى نيروهاى مسلح، تبعيت از فرامين مقام معظم فرماندهى كل قوا است.
حفظ وحدت و پرهيز از تفرقه يكى از وظايف و رسالتهاى
اجتماعى مسلمين از هر صنف و طايفهاى است. منابع دينى ما سرشار از عباراتى حكيمانه
با لحنهاى متفاوت درباره ضرورت اين واجب اجتماعى است و شايد كمتر موضوع اجتماعى
را مىتوان يافت كه به اندازه وحدت بدان اهميت داده شده باشد و اينك به مواردى از
آن اشاره مىگردد:
الف- آيات:
1- در سوره صف آيه 4 مىفرمايد:
خداوند كسانى را دوست مىدارد كه در راه او همچون
بنايى آهنين پيكار مىكنند.
از مهمترين عوامل پيروزى در برابر دشمنان، انسجام و
به هم پيوستگى صفوف در ميدان نبرد است كه با تعبير جالب «بنيان مرصوص» بدان اشاره
مىفرمايد. [1]
2- در شأن نزول آيه 1 سوره انفال مىخوانيم كه بعد از
مشاجره لفظى دو نفر از رزمندگان درباره تقسيم غنائم جنگى نازل شد. در اين آيه،
براى قطع مشاجره، نخست ريشه آن، كه مسئله غنيمت بود زده شد و به گونه مطلق در
اختيار پيامبر 6 قرار گرفت.
سپس دستور اصلاح ميان مسلمانان و افرادى كه با هم
مشاجره كردند، به ديگران داده شد. «اصلاح ذات البين» به معناى اصلاح اساس ارتباطات
و تقويت و تحكيم پيوندها و از ميان بردن عوامل و اسباب تفرقه و نفاق است. [2] به
دليل اهميت اين برنامه اسلامى، برخى مراحل اصلاح ذات البين شرعاً واجب و حتى
استفاده از امكانات بيت المال براى