تحقق بخشيدن آن مجاز است و بعضى از مراحل آن، كه با سرنوشت مسلمانان، تماس چندانى ندارد، مستحب مؤكد است. [1]

3- تعبير به كار رفته در سوره انعام آيه 65 درباره اختلاف كلمه نشان مى‌دهد كه مسئله اختلاف كلمه و پراكندگى در ميان جمعيت به قدرى خطرناك است كه در رديف عذابهاى آسمانى و صاعقه‌ها و زلزله‌ها قرار گرفته است. [2]

4- ماجراى مسجد ضرار (سوره توبه، آيه 107) روشن مى‌سازد كه اهميت اتحاد در ميان صفوف مسلمين در نظر اسلام به قدرى است كه حتى اگر ساختن مسجدى در كنار مسجد ديگر باعث ايجاد تفرقه و اختلاف و شكاف در ميان صفوف مسلمانان گردد، مسجد تفرقه انداز نامقدس است و بايد ويران گردد. [3]

5- در سوره آل عمران آيه 103 به مسلمانان دستور مى‌دهد كه همگى به ريسمان الهى چنگ زنند و از هم پراكنده نشوند. به كار بردن تعبير «نعمت» آن هم دو بار براى وحدت و اتفاق و برادرى و نيز تعبير «شفا حفرة من النار» براى تفرقه و اختلاف، اهميت موضوع حفظ وحدت و پرهيز از تفرقه را گوشزد مى‌نمايد. [4]

6- تعابير به كار رفته درباره ارتباط مسلمين با يكديگر همچون «برادر بودن مؤمنان با هم» (سوره حجرات آيه 10)، «اخوان» (سوره حشر، آيه 10) و «دوست و ولى و يار و ياور يكديگر بودن» (سوره توبه، آيه 71)، جملگى بيانگر اهميت و ضرورت حفظ وحدت و پرهيز از تفرقه و پراكندگى است.

7- در سوره انفال آيه 46، ضمن برشمردن چند دستور مهم درباره جهاد، دستور مى‌دهد كه مجاهدان از پراكندگى و نزاع بپرهيزند؛ زيرا كشمكش و نزاع و اختلاف مجاهدان در برابر دشمن، نخستين اثرش، سستى و ناتوانى و ضعف در مبارزه است و نتيجه آن، از ميان رفتن قدرت و قوت و هيبت و عظمت آنان است.

[1] . همان، ص 85

[2] . همان، ج 5، ص 284

[3] . ر. ك: همان، ج 8، ص 145

[4] . ر. ك: همان، ج 3، ص 29-30