اين صورت نيز اگر زيانى به مهاجم برسد مانعى ندارد. [1]

اگر (خداى نخواسته) ببيند مردى با همسرش زنا مى‌كند و بداند كه زن با رضايت به چنين ننگى تن داده، حق دارد هردو را بكشد. در اين صورت گناهى مرتكب نشده و قصاص هم نمى‌شود، خواه آن زن همسر دائمى‌اش باشد يا موقّت. [2]

اگر كسى به ناموس و حريم عدّه‌اى سرك مى‌كشد به قصد نگاه حرام، حق دارند بلكه واجب است كه او را بيازارند و برانند و اگر دست برنداشت مى‌توانند او را كتك بزنند، در مرحله بعد مى‌توانند به او سنگ پرتاب كنند؛ حتّى مى‌توانند آلت قتّاله به‌سويش پرتاب كنند و هرگونه خسارتى به او وارد شود ايرادى ندارد اگرچه به كشتنش بينجامد. [3]

اگر از فاصله دور، با دوربين، چشم‌چرانى كند، حكمش مانند آن است كه از نزديك چنين كند و دفعش جايز بلكه واجب است و اگر صدمه‌اى بر او وارد آيد، هدر است و مانعى ندارد. [4]

4- غارت اموال؛ اگر كسى ثروت انسان يا ثروت خانواده او را مورد تعرّض قرار دهد، جايز است با هر وسيله ممكن او را از چنين كارى بازدارد، اگرچه به كشتن مهاجم بينجامد. [5]

[1] . همان، ص 491، مسأله 27

[2] . تحريرالوسيله، ج 1، ص 491، مسألۀ 28. (عكس‌العمل‌هاى يادشده يك وظيفه شرعى بين خود و خداست كه دفاع‌كننده پاداش الهى را دريافت مى‌كند ولى در ظاهر و در دادگاه اگر نتواند ادّعاى خويش را ثابت كند، ممكن است قاضى او را به قصاص محكوم كند. مسأله 29.)

[3] . همان، مسأله 30

[4] . همان، ص 492، مسأله 38

[5] . همان، ص 488، مسأله 5