گواهى ندادن آنچه را كه انسان مى‌داند، از گناهان كبيره است. [1]

تحمل شهادت [2] نيز براى كسى كه اهليت آن را دارد هنگامى كه از او خواسته شود بنا به احتياط، واجب كفايى است، مگر اينكه جز او كسى ديگر نباشد كه در آن صورت واجب عينى مى‌شود و بدون اشكال در صورتى كه از وى تقاضاى شهادت شود، اداى شهادت واجب است، البته اين وجوب نيز كفايى است. [3]

خداوند در قرآن كريم مى‌فرمايد:

(وَ لا يَأبَ الشُّهَداءُ اذا ما دُعُوا) (بقره: 282)

شاهدان چون به گواهى دعوت شوند، نبايد از گواهى دادن خوددارى كنند.

پرسش‌

1- منظور از سخن‌چينى چيست و چه حكمى دارد؟

2- حكم ناسزاگويى و دشنام در اسلام چيست؟

3- ريختن آبروى برادران دينى چه حكمى دارد؟ سه مصداق آن را نام ببريد.

4- منظور از ناسزاگويى در فقه چيست و چه حكمى دارد؟

5- اذيت و آزار به مؤمنان چه حكمى دارد؟

[1] . ر. ك: تحريرالوسيله، ج 1، ص 274

[2]. منظور از تحمل شهادت اين است كه وقتى‌مسلمانى از برادر دينى اش خواهش كند تا حضور به هم رساند و بر امرى شاهد باشد و ببيند يا بشنود معامله يا كارى را تا در موقع لزوم گواهى دهد، خواهش او را بپذيرد و گواه او شود

[3] . تحرير الوسيله، ج 2، ص 448 (فرع سوم)