آن مال تلف شود، ضامن نيست. ولى اگر به اختيار خودش آن را در جايى بگذارد كه گمان مى‌رود ظالمى بفهمد و آن را ببرد، چنانچه تلف شود بايد عوض آن را به صاحبش بدهد. مگر آن كه جايى محفوظتر از آن نداشته باشد و نتواند مال را به صاحبش يا به كسى‌كه بهتر حفظ كند برساند كه در اين صورت ضامن نيست. (م 2335)

قرض دادن‌

قرض دادن از كارهاى مستحبى است كه در آيات قرآن و اخبار راجع به آن زياد سفارش شده است، از پيغمبر اكرم 6 روايت شده كه هر كس به برادر مسلمان خود قرض بدهد مال او زياد مى‌شود و ملائكه بر او رحمت مى‌فرستند و اگر با بدهكار خود مدارا كند، بدون حساب و به سرعت از صراط مى‌گذرد و كسى كه برادر مسلمانش از او قرض بخواهد و ندهد، بهشت بر او حرام مى‌شود. (قبل از م 2273)

پرسش‌

1- اندازه واجب معاشرت در روايات را بيان كنيد.

2- آداب سلام كردن را بنويسيد.

3- آيا به نظر شما امكاناتى كه در اختيار كاركنان سازمان قرار گرفته، امانت شمرده مى‌شود؟

4- در چه صورتى كاركنان سازمان نسبت به امكانات آن سازمان ضامن هستند؟

5- قرض دادن به برادران دينى چه حكمى دارد؟