منظور ما
از طرح بحث ارتباطات سازمانى بيان پارهاى از احكام فقهى است كه كاركنان سازمان در
ارتباط با مافوق يا نيروهاى همسطح خويش در درون سازمان و يا افراد و نيروهاى برون
سازمانى و در خارج از محيط كارى با آن مواجه مىشوند و شايسته است كه آنها را
مراعات كنند. برخى از اينگونه احكام به قرار زير است.
اطاعت از فرماندهى
طبق
تبصره 1 ماده 6 آييننامه انضباطى نيروهاى مسلح، دستور فرمانده عبارت است از ملزم
ساختن افراد جمعى يگان به انجام و يا خوددارى از انجام كليه فعاليتهايى كه براى
وصول به هدفهاى تعيين شده يگان ضرورى تشخيص داده مىشود.
اطاعت
بايد در چارچوب ضوابط باشد. چنانكه در تبصره 4 همان ماده آمده است:
هر گاه
دستورى كه صادر مىگردد خلاف شرع مقدس اسلام و فرامين مقام معظم فرماندهى كل قوا
باشد قابل اجرا نبوده و دستور دهنده مسئول و قابل پيگرد است، ضمن آنكه عدم اجراى
اين قبيل دستورات بازخواست نداشته و مصون از تعقيب خواهد بود.
اطاعت از
فرماندهى و ما فوق براى كاركنان سازمان بويژه در شرايط حساس جنگ امرى لازم و ضرورى
است. رهنمودهاى حضرت امام (ره) در اين باره چنين است:
1- امروز
اطاعت از بالا دستها يك امر شرعى است، يك مطلبى نيست كه مثل سابق باشد، بتوانند
از زير آن در بروند و مانعى نداشته باشد. [1]
2- خيال
نكنند كه اطاعت از مافوق ... طاغوتى است، خير اطاعت از مافوق در جمهورى