شرعى همه
شما اين است كه يا برويد حزب يا بياييد ارتش ... [1]
و در
وصيّتنامه سياسى- الهى خود نوشتند:
وصيّت
اكيد من به قواى مسلّح، آن است كه همانطور كه از مقرّرات نظام، عدم دخول افراد
نظامى در احزاب و گروهها و جبهههاست، به آن عمل نمايند و قواى مسلّح، مطلقاً، چه
نظامى و انتظامى و پاسدار و بسيج و غير اينها، در هيچ حزب و گروهى وارد نشده و
خود را از بازىهاى سياسى دور نگه دارند ... بر فرماندهان لازم است كه افراد تحت
امر خود را از ورود در احزاب منع نمايند ... بر رهبر و شوراى رهبرى است كه با
قاطعيّت از اين امر- ورود نيروهاى نظامى در احزاب و بازىهاى سياسى- جلوگيرى نمايد
تا كشور از آسيب در امان باشد. [2]
حضرت
آيتاللّه خامنهاى نيز مىفرمايد:
... سپاه
و ديگر نيروهاى مسلّح نبايد در احزاب، باندها و تشكيلات سياسى وارد شوند و
همانطور كه امام امّت تصريح فرمودند، وارد شدن نيروهاى مسلّح به خط بازىها و
گروهگرايىها حرام و ممنوع است، امّا آنها بايد قدرت درك، تشخيص و قضاوت و تحليل
سياسى داشته باشند ... [3]
ج- حفظ
آمادگى: ايستايى، عقبگرد، بىكارى و بىحالى و سستى، پديدههاى شومى است كه سبب
فروپاشى و اضمحلال تشكيلات نظامى مىگردد. به همين دليل مسؤولان و فرماندهان بايد
سازمانهاى خويش را از ابتلاى بهچنين بيمارىهايى در امان نگه دارند و هيچ وقت
اجازه ندهند نيروهايشان احساس پوچى و بىهدفى كنند.
فرماندهان
بايد با تدبير و ابتكار، هميشه شادابى، طراوت و آمادگى نيروها را در همه زمينه حفظ
كنند. امير مؤمنان 7 در سخن نغزى مىفرمايد: