5- ميزان انتخاب افراد و سپردن مسؤوليّت را «حق و عدالت» قرار دهد و هرگز از آن عدول ننمايد.

امير مؤمنان 7 در ابتداى خلافت، طىّ نامه‌اى به حبيب بن منتجب- كه ولايت برخى از نواحى يمن را به‌عهده داشت- نوشت:

«اعْلَمْ انَّ مَنْ وُلِّىَ عَلى‌ رِقابِ عَشَرَةٍ مِنَ الْمُسْلِمينَ وَ لَمْ يَعْدِلْ بَيْنَهُمْ حَشَرَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ يَداهُ مَغْلُولَتانِ الى‌ عُنُقِهِ لا يَفُكُّها الَّا عَدْلُهُ فى‌ دارِ الدُّنْيا» [1]

بدان كه هر كس بر 10 نفر از مسلمانان رياست يابد و ميان آنان به عدالت رفتار نكند، روز قيامت، خداوند او را در حالى محشور مى‌كند كه دو دستش بر گردنش زنجير شده است و چيزى آن را نمى‌گشايد جز دادگرى‌اش در دنيا.

و در سخن ديگرى چينش ناصحيح نيروها را پيش‌درآمد نابودى سازمان دانسته، مى‌فرمايد:

«تَوَلِّى الْاراذِلِ وَالْاحْداثِ الدُّوَلَ دَليلُ انْحِلالِها وَ ادْبارِها» [2]

سرپرستى افراد پست و تازه به دوران رسيده، علامت نابودى و پسرفت دولت‌هاست.

ج- بهره‌ورى‌

مديران، در همه سطوح مديريت، در برابر كلّيه امكانات و نيروهاى تحت اشراف خود، مسؤولند و علاوه بر وجدان، قضاوت مردم و تاريخ، بايد در برابر دادگاه عدل الهى نيز پاسخگو باشند؛ زيرا قرار گرفتن در جايگاه مديريت، اشراف بر نيرو و اختيار تام نسبت‌به مجموعه، به‌اين معناست كه مسؤوليّت لحظه لحظه عمر همه نيروهاى تحت امر با مدير است كه بايد با تدبير و برنامه‌ريزى صحيح، ضمن بهره‌ورى از نيروهاى موجود، استعدادهاى نهفته نيروها را نيز شكوفا كند و در خدمت اهداف سازمان به كار گيرد.

امام خمينى قدس سره چنين وظيفه‌اى را براى همگان، لازم و ضرورى دانسته، در پيام به دومين مجمع فرماندهان و مسؤولان سپاه، مرقوم فرموده است:

در هر حال ما بايد آماده و مهيّا باشيم، روزهاى حسّاس و تعيين كننده‌اى در پيش رو

[1] - صحيفۀ نور، ج 19، ص 11

[2] - ر. ك. نهج‌البلاغه، نامۀ 53، ص 1005-1012