ج- آيا جايز است براى دستيابى به اخبار مورد نظر به عمل حرام دست يازيد؟ زيرا گاهى ارتكاب حرام كار را تسهيل نموده و باعث اغفال دشمن مى‌گردد و اقتضاى پنهان كارى نيز همين است. مى‌دانيم كه در دنياى امروز معمولًا افراد به‌ويژه جاسوسان مى‌توانند به هر عمل حرام و خلافى دست‌يازند، هرچند با هيچ‌يك از موازين اخلاقى و انسانى سازگار نباشد، زيرا اصل در نظر ايشان دستيابى به هدف است و در اين راه، هدف وسيله را توجيه مى‌كند. آنها معتقدند كه بايد به هدف رسيد، مهم نيست از چه راه و روشى. آنچه در اين ميدان اهميت ندارد، ارزشهاست؛ به عبارت ديگر، ارزشهاى انسانى، معناى خود را از دست مى‌دهند و آيا دنياى معاصر ما به چيزى غير از اين معتقد است؟!

از نظر اسلام آيا مى‌توان سخن ياد شده را پذيرفت؟ آيا هدف هر چند مقدس و بزرگ باشد، ارتكاب هر عملى را مجاز مى‌سازد؟ آيا اهميت اصل مأموريت آن قدر وزن و اعتبار دارد تا انجام هر عمل حرامى را مشروع نمايد، چنانكه جاسوسهاى كفار براى رسيدن به اهداف خود به هر كارى دست مى‌يازند، يا اينكه در نظام اسلامى اين عمل ممنوع است؟

در جواب بايد گفت: براى ما عمل به تكاليف الهى هدف است نه وسيله تا هر گاه مصلحت دنيوى اقتضا كرد، آنها را ترك نمائيم. به علاوه، تشكيلات حكومت نيز براى اين است كه ابزار لازم را براى اجراى احكام و تكاليف الهى فراهم‌كند؛ يعنى حكومت وسيله‌اى است در خدمت دين، نه اينكه دين وسيله‌اى باشد در خدمت منافع نظام.

بلى گاهى حفظ نظام- كه وسيله لازم براى اجراى احكام الهى است- يا مصالح عمومى و يا تثبيت يك واجب مهم، منوط به ارتكاب حرامى مى‌گردد كه اهميت آن به اندازه اهميت موارد مذكور نيست. در اين صورت با