ثَلاثٌ يَحْسُنُ فيهِنَّ الْكِذْبُ ... وَعِدَتُكَ زَوْجَتَكَ [1]

در سه مورد است كه دروغ گفتن [نه تنها مانعى ندارد، بلكه‌] حُسن دارد، يكى از آنها وعده دادن به همسر است.

خلاصه بحث‌

دروغ از گناهان كبيره است. خصوصيت فوق العاده دروغ اين است كه ريشه بسيارى از گناهان است، چنانكه ترك آن ريشه ترك بسيارى از گناهان است.

رُوِىَ انَّ رجلًا اتى‌ رَسُولَ اللَّه 6 فَقالَ يا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنى خُلُقاً يَجْمَعُ لى خَيْرَالدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ. فَقالَ 6: لا تَكْذِبْ. فَقالَ الرَّجُلُ فَكُنْتُ عَلى حالَةٍ يَكْرَهُهَا اللَّهُ فَتَرَكْتُها خَوْفاً مِنْ أَنْ يَسْأَلَنى سائِلٌ عَمِلْتَ كَذا وَ كَذا فأَفْتَضِحَ أوْ أَكْذِبَ فَاكُونَ قَدْخالَفْتُ رَسُولَ‌اللَّهِ 6 فيما حَمَلَنى عَلَيْهِ [2]

مردى خدمت رسول اكرم 6 آمد و عرض كرد: دستورى به من بدهيد كه خير دنيا و آخرت را داشته باشد. حضرت فرمود: دروغ مگو. وى مى‌گويد:

من بعضى از اعمال ناخوشايند را انجام مى‌دادم كه خلاف رضاى خدا بود، ولى پس از اين دستور ناچار شدم همه آنها را ترك كنم، زيرا ديدم اگر كسى (از كارهاى خلافم) بپرسد و راست بگويم، رسوا مى‌شوم و اگر دروغ بگويم، بر خلاف دستور آن حضرت عمل كرده‌ام. پس موفق شدم، به بركت دستور پيامبر 6 به راست گويى، دست از بديهايم بردارم.

[1] . وسائل الشيعه، ج 8، ص 578

[2] . سفينة البحار، ج 2، ص 473