6. دوست:

امام صادق 7 فرمود:

لا تُطْلِعْ صَديِقَكَ مِن سِرِّكَ الَّا عَلى ما لَوِ اطَّلَعَ عَلَيْهِ عَدُوُّكَ لَمْ يَضُرُّكَ فَانَّ الصَّديقَ قَدْيَكُونُ عَدُوَّكَ يَوْماً ما [1]

دوستت را از رازهاى خويش آگاه مگردان، مگر آنچه را كه اگر دشمنت از آن آگاه گردد، زيانى به تو نخواهد رسيد، زيرا ممكن است روزى دوست، دشمنت گردد (آنگاه اسرار تو را آشكار نمايد).

به نظر مى‌رسد كه امام از بازگو كردن بعضى از اسرار به دوست منع نكردند. بنابراين، مى‌توان بعضى از اسرار را در اختيار آنان قرار داد، زيرا معمولًا دوست مورد اعتماد و وثوق است، لكن در عين حال، بايد با اعتدال و دورانديشى، عمل نمود و اسرار خيلى مهم را در اختيار آنان قرار نداد.

آخرين سخن‌

حضرت على 7 فرمود:

كُلَّما كَثُرَ خُزَّانُ الْأَسْرارِ كَثُرَ ضِياعُها [2]

به هر اندازه رازداران بسيار گردند، رازها بيشتر در معرض فاش شدن قرار مى‌گيرد.

[1] . بحارالانوار، ج 72، ص 71

[2] . غررالحكم، ج 4، ص 318