امام جواد 7 فرمود:

اظْهارُ الشَّىْ‌ءِ قَبْلَ انْ يُسْتَحْكَمَ مَفْسَدَةٌ لَهُ [1]

اظهار و ابراز مطلبى كه هنوز استوار نشده است، موجب تباهى آن است.

به نظر مى‌رسد كه افزودن بر حجم كمّى مراكز و سازمانهاى خبرى و اطلاعاتى به بهانه افزايش كارايى، نه نتيجه‌بخش است و نه مقرون به صرفه.

ضرورتى ندارد كه معيار موفقيت و كارآيى را در توسعه كمّى تشكيلات بدانيم. امروزه سازمانهاى اطّلاعاتى موفق، سازمانهايى هستند كه كمّيّت را در حدّ معقول نگاه داشته و به آموزش و رشد كيفى افراد مى‌پردازند و از ابزارهاى پيچيده اطلاع‌گيرى و تجسّس نيز استفاده مى‌كنند.

عقوبت افشاى سرّ

با عنايت به مضامين رواياتى كه در اينجا خواهد آمد، افشاى اسرار خيانت محسوب شده و نشانه سستى ايمان به شمار مى‌آيد، و آن كس كه اسرار را به نا اهلان بسپارد، دين و باورهاى او نيز در خطر است.

امام صادق 7 مى‌فرمايد:

مَنْ اذاعَ عَلَيْنا حَديثَنا سَلَبَهُ اللَّهُ الْأِيمانَ [2]

آن كس كه حديث ما را (اسرار ولايت ما را) فاش كند، خداوند ايمان را از وى سلب خواهد كرد.

[1] . بحارالانوار، ج 72، ص 71

[2] . اصول كافى، ج 4، ص 73