دارى تمام آن ماه قرار داده است.

امام صادق 7 از پيامبر اكرم 6 نقل كرده كه به اصحابش فرمود:

كدام يك از شما تمام عمر را روزه است؟ سلمان گفت: من اى رسول خدا. مردى به سلمان گفت: من تو را ديده‌ام كه در بيشتر روزها غذا مى‌خورى. سلمان گفت آن گونه كه گمان كردى نيست؛ من در هر ماهى سه روز روزه مى‌گيرم و خداوند فرموده: مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ امْثالِها» هر كس حسنه‌اى بياورد، برايش ده برابر آن است. و روزه شعبان را به رمضان وصل مى‌كنم و روزه تمام عمر اين است. [1]

بنابراين روزه‌دارى دستورى بسيار مهم و توأم با آثار و فوايد معنوى و مادى است و مى‌تواند توان معنوى جامعه را افزايش داده و افراد را در برابر مفاسد و جنايات بيمه كند.

گواه آن، افت چشمگير مفاسد اجتماعى در ماه رمضان است.

گفتنى است امروزه در جوامع غربى، براى مقابله با بزهكارى‌ها و جنايات، هزينه‌هاى سنگينى براى اداره سازمان‌هاى پليسى مصرف مى‌شود، لكن مشكلات همچنان مضاعف شده و گاهى فساد اخلاقى و بزهكارى نيروهاى پليس كمتر از ديگران نيست.

حج‌

حج به عنوان مجموعه مناسك و اعمال خاص، عبادتى بسيار مهم و بزرگ است و بر افراد مستطيع و با توان است كه آهنگ كعبه كنند و پياده و سواره، لبيك گويان به سوى خانه توحيد بشتابند. وجوب حج بر افراد مستطيع از ضروريات دين اسلام است و شرايط آن عبارتند از: بلوغ، عقل، آزادى (برده نبودن)، استطاعت.

در استطاعت امورى معتبر است كه عبارتند از: وسعت وقت براى انجام اعمال واجب در مكه، امن بودن راه و سلامتى بدن، داشتن هزينه رفت و برگشت حج و اين‌كه مكلف پس از برگشت از حج، بتواند خود و خانواده‌اش را اداره نمايد و دچار فقر و تهيدستى نگردد.

شيخ كلينى از امام صادق 7 نقل كرده كه فرموده:

[1] - ر. ك. سنن النبى 6، علامه سيد محمد حسين طباطبايى، ص 292، كتاب فروشى اسلاميه